มณฑลหูเป่ย์

มณฑลหูเป่ย์ 湖北省
มณฑล
การถอดเสียงชื่อมณฑล
• ภาษาจีน	หูเป่ย์เฉิ่ง (湖北省 Húběi Shěng)
• อักษรย่อ	HB / เอ้อ (鄂 È)
(ตามเข็มนาฬิกาจากด้านบน) โกรกธารซีหลิง เขื่อนซานเสียต้าป้า ทิวเขาอู่ตัง หุบผาชันเอินชือ ผาแดง หอนกกระเรียนเหลือง
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลหูเป่ย์
พิกัด: 31°12′N 112°18′E
เมืองหลวง (และเมืองใหญ่สุด)	อู่ฮั่น
จำนวนเขตการปกครอง	13 จังหวัด, 102 อำเภอ, 1235 ตำบล
การปกครอง
• เลขาธิการพรรค	ยิง หย่ง (应勇)
• ผู้ว่าการ	หวาง เสี่ยวตง (王晓东)
พื้นที่
• ทั้งหมด	185,900 ตร.กม. (71,800 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	อันดับที่ 13
ความสูงจุดสูงสุด	3,105 เมตร (10,187 ฟุต)
ประชากร  (ค.ศ. 2015)
• ทั้งหมด	58,500,000 คน
• อันดับ	อันดับที่ 9
• ความหนาแน่น	310 คน/ตร.กม. (820 คน/ตร.ไมล์)
• อันดับความหนาแน่น	อันดับที่ 12
ประชากรศาสตร์
• องค์ประกอบทางชาติพันธุ์	ฮั่น: 95.6% ถู่เจีย: 3.7% ม้ง: 0.4%
• ภาษาและภาษาถิ่น	ภาษาจีนกลางตะวันตกเฉียงใต้, ภาษาจีนกลางแม่น้ำแยงซีตอนล่าง, ภาษาจีนกั้น, ภาษาเซียง
รหัส ISO 3166	CN-HB
GDP (ค.ศ. 2017)	3.65 ล้านล้านเหรินหมินปี้ 540.94 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 7)
• ต่อหัว	61,971 เหรินหมินปี้ 9,179 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 11)
HDI (ค.ศ. 2018)	0.762 (สูง) (อันดับที่ 12)
เว็บไซต์	hubei.gov.cn (อักษรจีนตัวย่อ)

มณฑลหูเป่ย์
"หูเป่ย์" เขียนด้วยตัวอักษรจีน
ภาษาจีน	湖北
ไปรษณีย์	Hupeh
ความหมายตามตัวอักษร	"ทิศเหนือของทะเลสาบ (ต้งถิง)"
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Húběi จู้อิน ㄏㄨˊ   ㄅㄟˇ กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ Hwubeei เวด-ไจลส์ Hu2-pei3 IPA [xǔpèi] ภาษาอู๋ อักษรโรมัน Wu入 poh平 ภาษาฮากกา อักษรโรมัน Fù-pet ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล Wùh-bāk IPA [wȕː.pɐ́k̚] ยฺหวิดเพ็ง Wu4-bak1 ภาษาหมิ่นใต้ เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน Ô͘-pak ไถหลัว Ôo-pak ภาษาหมิ่นตะวันออก ปั่งงั่วเจ๋ย์ภาษาฮกจิว Hù-báe̤k

หูเป่ย์ (จีน: 湖北; พินอิน: Húběi) เป็นมณฑลหนึ่งในภาคกลางของสาธารณรัฐประชาชนจีน ชื่อของมณฑลหมายถึง "ทิศเหนือของทะเลสาบ" เนื่องมาจากตั้งอยู่ทางทิศเหนือของทะลเสาบต้งถิง มีเมืองหลวงคือ อู่ฮั่น ซึ่งเป็นศูนย์กลางหลักด้านการขนส่ง การเมือง วัฒนธรรม และเศรษฐกิจของภาคกลางของประเทศ

ชื่อย่ออย่างเป็นทางการของหูเป่ย์คือ "เอ้อ" (鄂 È) เป็นชื่อโบราณที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ทางตะวันออกของมณฑล ซึ่งก็คือรัฐเอ้อแห่งราชวงศ์โจวตะวันตกในราวปี 1045–771 ก่อนคริสตกาล แต่ชื่อย่อที่เป็นที่นิยมคือ "ฉู่" (楚 Chǔ) สอดคล้องกับรัฐฉู่อันทรงอำนาจในสมัยราชวงศ์โจวตะวันออกราวปี 770–256 ก่อนคริสตกาล มณฑลหูเป่ย์ติดต่อกับมณฑลเหอหนานทางทิศเหนือ มณฑลอานฮุยทางทิศตะวันออก มณฑลเจียงซีทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ มณฑลหูหนานทางทิศใต้ ฉงชิ่งทางทิศตะวันตก และมณฑลฉ่านซีทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ มณฑลหูเป่ย์มีเขื่อนซานเสียต้าป้า หรือเขื่อนสามผา ตั้งอยู่ในนครอี๋ชาง ซึ่งอยู่ทางตะวันตกของมณฑล

ภูมิศาสตร์

ลักษณะภูมิประเทศเป็นแบบภูเขา เนินเขา สันเขาต่ำ ๆ และที่ราบ ตรงกลางเป็นที่ราบต่ำ ทิศตะวันตก ตะวันออก และเหนือล้อมรอบด้วยภูเขา มีภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อนเป็นลักษณะของเขตร้อนแถบเอเชียกึ่งอบอุ่น แสงแดดและปริมาณน้ำฝนเพียงพอตลอดปี เหมาะแก่การทำเกษตรกรรม

เขตการปกครอง

มณฑลหูเป่ย์แบ่งออกเป็นเขตการปกครองระดับจังหวัดจำนวน 13 แห่ง ซึ่งในจำนวนนี้มี 12 แห่งที่มีฐานะเป็นนครระดับจังหวัด (โดยมีนครระดับจังหวัด 1 แห่งที่มีฐานะเป็นนครระดับกิ่งมณฑลด้วย) และ 1 แห่งมีฐานะเป็นจังหวัดปกครองตนเอง นอกจากนี้ ยังมีนครระดับอำเภอที่บริหารโดยตรงขึ้นกับมณฑล 3 แห่ง (โดยทั้งหมดมีฐานะเป็นนครระดับกิ่งจังหวัดด้วย) และมีเขตป่าไม้ระดับอำเภอที่บริหารโดยตรงขึ้นกับมณฑลอีก 1 แห่ง ประชากรทั้งหมดในมณฑลเมื่อสิ้นปี ค.ศ. 2017 มีจำนวน 59.02 ล้านคน

• นครอู่ฮั่น (武汉市 Wǔhàn Shì)
• นครหฺวางฉือ (黄石市 Huángshí Shì)
• นครฉือยั่น (十堰市 Shíyàn Shì)
• นครอี๋ชาง (宜昌市 Yíchāng Shì)
• นครเซียงหยาง (襄阳市 Xiāngyáng Shì)
• นครเอ้อโจว (鄂州市 Èzhōu Shì)
• นครจิงเหมิน (荆门市 Jīngmén Shì)
• นครเซี่ยวก่าน (孝感市 Xiàogǎn Shì)
• นครจิงโจว (荆州市 Jīngzhōu Shì)
• นครหฺวางกัง (黄冈市 Huánggāng Shì)
• นครเสียนหนิง (咸宁市 Xiánníng Shì)
• นครสุยโจว (随州市 Suízhōu Shì)
• จังหวัดปกครองตนเองเอินชือ (恩施自治州 Ēnshī Zhōu)
• นครเซียนเถา (仙桃市 Xiāntáo Shì)
• นครเฉียนเจียง (潜江市 Qiánjiāng Shì)
• นครเทียนเหมิน (天门市 Tiānmén Shì)
• เขตป่าไม้เฉินหนงเจี้ย (神农架林区 Shénnóngjià Línqū)

เศรษฐกิจ

อุตสาหกรรมหลัก ได้แก่ อุตสาหกรรมผลิตรถยนต์ ผลิตเครื่องจักร หลอมทอง ปิโตรเคมี สิ่งทอ และวัสดุก่อสร้าง ครองสถิติผลิตรถยนต์ได้เป็นอันดับหนึ่งของประเทศเมื่อปี 2001

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของมณฑลหูเป่ย์