เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน

เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน
	หน้าตัดของเอพิดิไดมิส จะเห็นว่าเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน (สีฟ้า) ทำหน้าที่ค้ำจุนเนื้อเยื่อบุผิว (สีม่วง)
ตัวระบุ
MeSH	D003238
FMA	96404
	อภิธานศัพท์กายวิภาคศาสตร์ [แก้ไขบนวิกิสนเทศ]

เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน (อังกฤษ: Connective tissue) เป็นหนึ่งในเนื้อเยื่อสัตว์พื้นฐานสี่อย่าง (อันได้แก่ เนื้อเยื่อบุผิว เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน เนื้อเยื่อกล้ามเนื้อ และเนื้อเยื่อประสาท) เนื้อเยื่อนี้มีลักษณะสำคัญร่วมกันคือ

มีหน้าที่เกี่ยวกับการค้ำจุนและรักษาโครงสร้าง
มักจะพัฒนามาจากเมโซเดิร์ม
แบ่งประเภทตามลักษณะของเนื้อเยื่อที่ไม่มีชีวิต

เลือด กระดูกอ่อน และกระดูก จัดเป็นเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน แต่เนื่องจากเนื้อเยื่อเหล่านี้มีลักษณะแตกต่างไปจากเนื้อเยื่อเกี่ยวพันอื่น ๆ ใน เราจึงเรียกเนื้อเยื่อเกี่ยวพันอื่น ๆ ที่ไม่ใช่เนื้อเยื่อสามประเภทนี้ว่า "เนื้อเยื่อเกี่ยวพันทั่วไป (connective tissue proper) " ในบางครั้งเราอาจแยกเนื้อเยื่อเกี่ยวพันตัวอ่อน (embryonic connective tissue) ออกเป็นเนื้อเยื่อเกี่ยวพันประเภทที่สาม

การแบ่งประเภทของเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน

เนื้อเยื่อเกี่ยวพันทั่วไป (Connective tissue proper)

เนื้อเยื่อร่างแห (Areolar (or loose) connective tissue) ช่วยค้ำจุนอวัยวะและเนื้อเยื่อบุผิวให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม ประกอบด้วยเส้นใยโปรตีนหลายชนิด เช่น เส้นใยคอลลาเจน และ เส้นใยอีลาสติน นอกจากนั้นเนื้อเยื่อนี้ยังมีบทบาทในการอักเสบ
เนื้อเยื่อเกี่ยวพันหนาแน่น (Dense connective tissue) หรือเรียกโดยทั่วไปว่า เนื้อเยื่อเส้นใย (fibrous connective tissue) รวมตัวกันเป็นเอ็น (ligament) และเอ็นกล้ามเนื้อ (tendon) เส้นใยคอลลาเจนจะเรียงตัวกันหนาแน่นทำให้สามารถทนแรงตึงได้ดี
เนื้อเยื่อเกี่ยวพันตาข่าย (Reticular connective tissue) เป็นโครงข่ายของเส้นใยเรติคูลาร์ (reticular fibre) (เส้นใยคอลลาเจน ชนิด III) รวมตัวกันเพื่อเป็นโครงให้อวัยวะน้ำเหลือง (lymphoid organ) ยึดเกาะ (เช่น ต่อมน้ำเหลือง (lymph node) , ไขกระดูก (bone marrow) , และม้าม (spleen))
เนื้อเยื่อไขมัน (Adipose tissue) ประกอบด้วยเซลล์ไขมัน (adipocyte) ทำหน้าที่ป้องกันแรงกระทบกระเทือน เป็นฉนวนกันการสูญเสียความร้อน และช่วยหล่อลื่น (โดยเฉพาะในเยื่อหุ้มหัวใจ (pericardium) และเก็บสะสมพลังงานในรูปไขมัน

เนื้อเยื่อเกี่ยวพันพิเศษ (Specialized connective tissues)

เลือด ทำหน้าที่ในการขนส่งสารต่าง ๆ ในร่างกาย สารองค์ประกอบนอกเซลล์ (extracellular matrix) คือ พลาสมา หรือ น้ำเลือด (blood plasma) ที่ซึ่งทำละลายและลำเลียงสารอาหาร, ฮอร์โมน และ คาร์บอนไดออกไซด์ในรูปของไบคาร์บอเนต เซลล์ที่เป็นองค์ประกอบส่วนใหญ่ คือ เม็ดเลือดแดง
กระดูก ประกอบกันขึ้นเป็นโครงร่างกายในสัตว์มีกระดูกสันหลังที่โตเต็มที่
กระดูกอ่อน เป็นโครงร่างกายในสัตว์จำพวกปลากระดูกอ่อน (chondrichthyes) ในสัตว์มีกระดูกสันหลังอื่น ๆ มักพบกระดูกอ่อนตามข้อต่อเพื่อช่วยในการป้องกันการกระทบเสียดสี สารองค์ประกอบนอกเซลล์ของกระดูกอ่อนส่วนใหญ่คือคอลลาเจน