วงศ์บานไม่รู้โรย
![]() | ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
วงศ์บานไม่รู้โรย | |
---|---|
![]() | |
Amaranthus retroflexus | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Plantae |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Core eudicots |
อันดับ: | Caryophyllales |
วงศ์: | Amaranthaceae Juss. |
สกุลต้นแบบ | |
Amaranthus L. | |
วงศ์ย่อย | |
Amaranthoideae |
วงศ์บานไม่รู้โรย หรือ (en:Amaranthaceae) เป็นวงศ์ของพืชมีดอกขนาดใหญ่ในอันดับ Caryophyllales ปัจจุบันได้นำพืชจากวงศ์ (en:Chenopodiaceae) มารวมด้วย ทำให้มี 180 สกุลและ 2,500 สปีชีส์
คำอธิบาย[แก้]
ตระกูลผักโขมส่วนใหญ่เป็นสมุนไพรหรือไม้พุ่มย่อยประจำปีหรือยืนต้น บ้างก็เป็นพุ่มไม้ มีเพียงไม่กี่สายพันธุ์ที่เป็นเถาวัลย์หรือต้นไม้[1][2][3] บางประเภทก็ฉ่ำ หลายชนิดมีลำต้นที่มีโหนดหนา ไม้ของลำต้นยืนต้นมีการเจริญเติบโตรองที่ "ผิดปกติ" โดยทั่วไป เฉพาะในวงศ์ย่อย Polycnemoideae เท่านั้นที่มีการเจริญเติบโตรองตามปกติ[4]
ใบมีลักษณะเรียบง่าย มักเรียงสลับ บางครั้งก็ตรงกันข้าม พวกเขาไม่เคยมีข้อกำหนด พวกมันแบนหรือเทเรต์ และรูปร่างของมันแปรผันอย่างมาก โดยมีขอบแข็งหรือหยัก ในบางสายพันธุ์ใบจะเล็กลงจนเหลือเกล็ดเล็กๆ ในกรณีส่วนใหญ่ จะไม่เกิดการรวมกลุ่มกันเป็นกระจุกที่ฐานหรือปลายใบ[5]
ความสำคัญทางเศรษฐกิจ[แก้]
บางชนิด เช่น ผักโขม (Spinacia oleracea) หรือพันธุ์บีทรูท (Beta vulgaris) (หัวบีท, chard) ใช้เป็นผัก[6] รูปแบบของ Beta vulgaris ได้แก่ หัวบีทอาหารสัตว์ (Mangelwürzel) และหัวบีทชูการ์ เมล็ดผักโขม เนื้อแกะ (Chenopodium berlandieri), quinoa (Chenopodium quinoa) และ canyweed (Chenopodium pallidicaule) สามารถรับประทานได้และใช้เป็นไขมันเทียม เมล็ดผักโขมอุดมไปด้วยโปรตีนและไฟเบอร์[7]
หลายชนิดเป็นไม้ประดับสวนยอดนิยม โดยเฉพาะพันธุ์จากจำพวก Alternanthera, Amaranthus, Celosia และ Iresine สายพันธุ์อื่นๆ ถือเป็นวัชพืช เช่น โรสแมรี่ป่า (Amaranthus retroflexus) และหญ้าจระเข้ (Alternanthera philoxeroides) และบางชนิดเป็นสายพันธุ์รุกรานที่เป็นปัญหา โดยเฉพาะในอเมริกาเหนือ รวมถึง Kali tragus และ Bassia scoparia เป็นที่รู้กันว่าหลายชนิดทำให้เกิดอาการแพ้ละอองเกสรดอกไม้[8]
สกุล[แก้]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2c/A_splendens.jpg/220px-A_splendens.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/34/Gomphrena_arborescens-1.jpg/220px-Gomphrena_arborescens-1.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/Suikerbiet_bloeiwijze_Beta_vulgaris.jpg/220px-Suikerbiet_bloeiwijze_Beta_vulgaris.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/44/Grayia_spinosa_1.jpg/220px-Grayia_spinosa_1.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/33/Arthrocnemum_perenne.jpg/220px-Arthrocnemum_perenne.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5d/Salsola_kali_flowers.jpg/220px-Salsola_kali_flowers.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e1/Suaeda_nigra_2.jpg/220px-Suaeda_nigra_2.jpg)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Commons-logo.svg/30px-Commons-logo.svg.png)
- Genera of Amaranthaceae เก็บถาวร 2004-11-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน at Germplasm Resources Information Network (USDA)
- The Amaranthaceae family at APWebsite. (chapters description, photosynthesis pathway, phytochemistry)
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Amaranthaceae". link.springer.com. สืบค้นเมื่อ 2024-01-29.
- ↑ "Is Amaranth A Perennial? With The Clearest Explanation". www.smallspacegardeningbasics.com. สืบค้นเมื่อ 2024-01-29.
- ↑ "Amaranth Family (Amaranthaceae)". www.botanicohub.com. สืบค้นเมื่อ 2024-01-29.
- ↑ "Amaranthaceae". memim.com. สืบค้นเมื่อ 2024-01-29.
- ↑ "The family Amaranthaceae". www.mobot.org. สืบค้นเมื่อ 2024-01-29.
- ↑ "Beta vulgaris subsp. maritima". efloraofindia.com. สืบค้นเมื่อ 2024-01-29.
- ↑ "The Role of a Dietitian in Promoting Amaranth as a High-Protein Whole Grain". heyfitnessclub.com. สืบค้นเมื่อ 2024-01-29.
- ↑ "List of allergic plants in family Chenopodiaceae". www.pollenlibrary.com. สืบค้นเมื่อ 2024-01-29.