เรช
เรช | ||||||||||||
ر | ||||||||||||
อักษรต่างรูป | ||||||||||||
| ||||||||||||
อักษรอาหรับ | ||||||||||||
ﺍ | ﺏ | ﺕ | ﺙ | ﺝ | ﺡ | ﺥ | ||||||
ﺩ | ﺫ | ﺭ | ﺯ | ﺱ | ﺵ | ﺹ | ||||||
ﺽ | ﻁ | ﻅ | ﻉ | ﻍ | ﻑ | ﻕ | ||||||
ﻙ | ﻝ | ﻡ | ﻥ | ه | ﻭ | ﻱ | ||||||
ประวัติอักษรอาหรับ เครื่องหมายการออกเสียง ฟัตฮะฮ์ · กัสเราะฮ์ · ء ·ฎ็อมมะฮ์ เลขอาหรับ |
เรช (อังกฤษ: Resh) เป็นอักษรตัวที่ 20 ของอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่ ได้แก่ อักษรฟินิเชีย อักษรอราเมอิก อักษรฮีบรู (ר) และอักษรอาหรับ (ﺭ; รออ์) ใช้แทนเสียงรัวลิ้น (rhotic consonants; สัทอักษรสากล [r] หรือ [ɾ]) แต่ในภาษาฮีบรู จะใช้แทนเสียง [ʁ] และ [ʀ] ด้วย
รูปร่างของอักษรนี้ในอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่จะคล้ายกับตัวดาล อักษรซีเรียคใช้ตัวเดียวกัน แยกจากกันโดยใช้จุด r มีจุดอยู่ข้างบน ส่วน d มีจุดอยู่ข้างล่าง อักษรอาหรับ ﺭ มีหางยาวกว่า ﺩ ส่วนในอักษรอราเมอิก และอักษรฮีบรู ที่เป็นอักษรทรงเหลี่ยม ר เป็นขีดทรงโค้งอันเดียว ส่วน ד เป็นขีด 2 ขีดทำมุมกัน
อักษรนี้มาจากไฮโรกลิฟรูปหัว (ฮีบรู rosh; อาหรับ ra's) ตัวนี้ภาษาเซมิติกตะวันออกเรียก riš ซึ่งอาจเป็นคำอ่านของอักษรรูปลิ่มในภาษาอัคคาเดีย อักษรฟินิเชียที่ใช้แทนเสียงนี้พัฒนาไปเป็นอักษรกรีก “Ρ” อักษรละติน “R” และอักษรซีริลลิก “ Р”