ข้ามไปเนื้อหา

จักรพรรดิโลทาร์ที่ 1

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก โลแธร์ที่ 1)
จักรพรรดิโลทาร์ที่ 1
แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิแฟรงค์

โลแธร์ที่ 1
ราชวงศ์ กาโรแล็งฌีย็อง
ครองราชย์ จักรพรรดิ: ค.ศ. 817 - ค.ศ. 855
กษัตริย์อิตาลี: ค.ศ. 818 - ค.ศ. 855
กษัตริย์แฟรงเคียกลาง: ค.ศ. 840 - ค.ศ. 855
พระมเหสี Ermengarde of Tours
ประสูติ ค.ศ. 795
สวรรคต 29 กันยายน ค.ศ. 855
จักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

จักรพรรดิโลทาร์ที่ 1[1]แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (ฝรั่งเศส: Lothaire, เยอรมัน: Lothar, อิตาลี: Lotario, อังกฤษ: Lothair I) (ค.ศ. 79529 กันยายน ค.ศ. 855) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งอิตาลี ระหว่างปี ค.ศ. 818 จนกระทั่งปี ค.ศ. 855 เและเป็นจักรพรรดิโรมันระหว่างปี ค.ศ. 817 จนกระทั่งปี ค.ศ. 855 และเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิแฟรงก์ระหว่าง ปี ค.ศ. 840 จนกระทั่งปี ค.ศ. 855

จักรพรรดิโลทาร์เป็นพระราชโอรสพระองค์ใหญ่ในจักรพรรดิหลุยส์ผู้ศรัทธาจากราชวงศ์กาโรแล็งฌีย็องและพระราชินีแอร์เมนการ์ดแห่งเฮสเบย์ (Ermengarde of Hesbaye) พระธิดาของอิงเกอร์มัน ดยุคแห่งเฮสเบย์ โลทาร์ทรงนำพระเจ้าเปแป็งพระวรกายเตี้ยพระเชษฐาและลุดวิกชาวเยอรมันในการปฏิวัติต่อต้านพระราชบิดาของพระองค์เองหลายครั้งในการประท้วงในการที่ทรงพยายามแต่งตั้งให้คาร์ลพระเศียรล้านพระอนุชาต่างพระมารดาขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิแฟรงก์คู่กับพระองค์ เมื่อจักรพรรดิหลุยส์ผู้ศรัทธาเสด็จสวรรคตชาร์ลส์และหลุยส์ก็หันไปเป็นพันธมิตรกันในการต่อต้านโลทาร์ในสงครามกลางเมืองสามครั้งระหว่างปี ค.ศ. 840 จนถึงปี ค.ศ. 843) การต่อสู้ระหว่างพี่น้องกันเองนำไปสู่การแบ่งแยกจักรวรรดิแฟรงก์อันยิ่งใหญ่ที่ก่อตั้งขึ้นโดยจักรพรรดิชาร์เลอมาญพระอัยกาออกเป็นสามส่วน ซึ่งเป็นการวางรากฐานในการวิวัฒนาการของฝรั่งเศสและเยอรมันต่อมา

ชีวประวัติ

[แก้]

โลแธร์เป็นพระโอรสคนโตของจักรพรรดิหลุยส์ที่ 1 ผู้ศรัทธา และเป็นพระนัดดาของชาร์เลอมาญ โลแธร์ถูกแต่งตั้งเป็นกษัตริย์แห่งบาวาเรียหลังหลุยส์สืบทอดตำแหน่งต่อจากชาร์เลอมาญในปี ค.ศ. 814 และในปี ค.ศ. 817 พระองค์ถูกแต่งตั้งเป็นจักรพรรดิร่วม ภายใต้ ออร์ดินาติโอ อิมเปรี พระราชกฤษฏีกาที่ออกโดยหลุยส์ผู้ศรัทธาในปี ค.ศ. 817 เพื่อสร้างความเป็นหนึ่งเดียวให้กับจักรวรรดิหลังการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ พระอนุชาของโลแธร์ เปแป็งกับหลุยส์ชาวเยอรมัน ได้รับอาณาจักรเป็นของตนเอง คือ อากีแตนกับบาวาเรีย แต่ยังคงอยู่ภายใต้อำนาจทั่วไปของโลแธร์

พระองค์เป็นผู้ปกครองในอิตาลีตั้งแต่ปี ค.ศ. 822 และได้รับการสวมมงกุฎเป็นจักรพรรดิโดยพระสันตะปาปาปาสคาลในปี ค.ศ. 823 พระองค์ออก กองสติตูติโอ โรมานา เพื่อยืนยันว่าพระมหากษัตริย์ของจักรวรรดิมีอำนาจเหนือโรมและเรียกร้องให้พระสันตะปาปาถวายคำปฏิญาณแห่งความจงรักภักดี ในปี ค.ศ. 829 เมื่อหลุยส์ที่ 1 ที่ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของพระมเหสีคนที่สอง จูดิธ แก้ไข ออร์ดินาติโอ อิมปิรี ใหม่เพื่อมอบพื้นที่บางส่วนของจักรวรรดิที่ก่อนหน้านั้นเคยมอบให้โลแธร์ให้พระโอรสที่มีกับจูดิธ ชาร์ลส์ผู้ศีรษะล้าน โลแธร์ถอยห่างออกจากการบริหารปกครองจักรวรรดิ พระองค์ก่อการปฏิวัติและบีบบังคับให้แต่ตั้งตนกลับมาเป็นจักรพรรดิร่วมอีกครั้งในปี ค.ศ. 830 แต่หลังจากนั้นไม่นานก็ถูกปลดออกจากตำแหน่งอีกครั้ง

ในปี ค.ศ. 833 ความไม่พอใจในการปกครองของหลุยส์ที่ 1 ผู้ศรัทธาทำให้พระโอรสสามคนของพระองค์ก่อการปฏิวัติ นำโดยโลแธร์ และโลแธร์เป็นฝ่ายปลดหลุยส์ออกจากตำแหน่งบ้าง ทว่าหลุยส์ได้อำนาจกลับคืนมาในปีต่อมา และการปกครองของโลแธร์ถูกกำจัดอยู่แค่ในอิตาลี

เมื่อเปแป็งสิ้นพระชนม์ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 838 หลุยส์ที่ 1 ได้ทำการแบ่งจักรวรรดิใหม่อีกครั้ง นอกจากบาวาเรียกับพื้นที่รอบๆ ที่ตกเป็นของหลุยส์ชาวเยอรมัน จักรวรรดิถูกแบ่งให้กับโลแธร์กับชาร์ลส์ที่ 2 ผู้ศีรษะล้าน โดยที่โลแธร์ได้ส่วนแบ่งทางตะวันออกและมีตำแหน่งเป็นจักรพรรดิ แต่ไม่มีอำนาจเหนือเจ้าชายคนอื่นที่ได้รับส่วนแบ่งตาม ออร์ดินาติโอ อิมปิรี ในปี ค.ศ. 817

เมื่อหลุยส์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 840 โลแธร์อ้างสิทธิ์ชอบธรรมภายใต้ ออร์ดินาติโอ ในปี ค.ศ. 817 อีกครั้ง แต่พระอนุชาของพระองค์ หลุยส์กับชาร์ลส์ ปราบพระองค์ได้ที่สมรภูมิฟงเตอนัวในปี ค.ศ. 841 ตามสนธิสัญญาแวร์เดิง โลแธร์ได้ปกครองอาณาจักรตอนกลางของดินแดนของชาวแฟรงก์ ตั้งแต่ทะเลเหนือจนถึงอิตาลี ขณะที่หลุยส์ได้รับดินแดนทางตะวันออก ส่วนชาร์ลส์ได้รับอาณาเขตทางตะวันตก ตำแหน่งจักรพรรดิตกเป็นของโลแธร์

หลังยกการบริหารปกครองอิตาลีให้พระโอรสคนโต หลุยส์ที่ 2 ในช่วงต้นปี ค.ศ. 844 โลแธร์แบ่งอาณาจักรให้หลุยส์กับพระโอรสอีกสองคน โลแธร์กับชาร์ลส์ ในปี ค.ศ. 855 แล้วสละราชบัลลังก์ไปเป็นพระ

พระโอรส

[แก้]

พระองค์มีพระโอรสสามคนกับพระมเหสี เอียร์เมนการ์ดแห่งทัวร์ส์

  • หลุยส์ที่ 2 (ค.ศ. 825–875) กษัตริย์แห่งอิตาลี และจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ แต่ไม่มีความรัก
  • โลแธร์ที่ 2 (ค.ศ. 835–869) กษัตริย์แห่งโลธาริงเกีย
  • ชาร์ลส์ (ค.ศ. 845–863) กษัตริย์แห่งโพรว็องซ์

อ้างอิง

[แก้]
  1. ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 424

แหล่งข้อมูล

[แก้]

https://www.britannica.com/biography/Lothar-I

ข้อมูลเพิ่มเติม

[แก้]