ข้ามไปเนื้อหา

โบอิง 737 แมกซ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก โบอิง 737 แมกซ์ 9)
โบอิง 737 แมกซ์

โบอิง 737 แมกซ์ 9 ของอะแลสกาแอร์ไลน์
ข้อมูลทั่วไป
บทบาทอากาศยานไอพ่นลำตัวแคบ
ชาติกำเนิดสหรัฐ
บริษัทผู้ผลิตโบอิง
สถานะในประจำการ
ผู้ใช้งานหลักเซาท์เวสต์แอร์ไลน์
ไรอันแอร์
ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
อเมริกันแอร์ไลน์
จำนวนที่ผลิต1,445 ลำ (มกราคม ค.ศ. 2024)
ประวัติ
สร้างเมื่อค.ศ. 2014– ปัจจุบัน
เริ่มใช้งาน22 พฤษภาคม ค.ศ. 2017 โดย มาลินโดแอร์
เที่ยวบินแรก29 มกราคม ค.ศ. 2016
พัฒนาจากโบอิง 737เอ็นจี

โบอิง 737 แมกซ์ (อังกฤษ: Boeing 737 MAX family) เป็นรุ่นของอากาศยานที่ออกแบบโดยโบอิง ซึ่งเป็นการนำเครื่องบินโบอิง 737 เน็กซต์เจเนอเรชัน รุ่นก่อนหน้ามาพัฒนาต่อ เพื่อนำมาแข่งขันกับแอร์บัส เอ320นีโอจากแอร์บัส โบอิง 737 แมกซ์ได้ขึ้นบินครั้งแรกในเดือนมกราคม ปีค.ศ. 2016[1] และได้เริ่มให้บริการในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2017 โดยมาลินโดแอร์[2]

โบอิง 737 แมกซ์มีพื้นฐานการออกแบบจากโบอิง 737 รุ่นก่อนหน้า โดยมีการเปลี่ยนแปลงในบางส่วน คือ เครื่องยนต์ ซีเอฟเอ็ม อินเตอร์เนชั่นแนล ลีป ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น, การเปลี่ยนแปลงตามหลักอากาศพลศาสตร์, รวมถึงส่วนปลายปีกแบบแยกส่วน และเฟรมเครื่องบิน

การพัฒนา

[แก้]

การพัฒนาในช่วงแรก

[แก้]

ในปี ค.ศ. 2006 โบอิงได้มีการประกาศแผนที่จะสร้างเครื่องบินรุ่นใหม่ตามหลังโบอิง 787 ดรีมไลเนอร์ โดยมีจุดประสงค์ในการทดแทนโบอิง 737[3] ต่อมาได้การเลื่อนโครงการจนถึงปีค.ศ. 2011[4]

ในวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 2010 แอร์บัสได้มีการเปิดตัวเครื่องบินแอร์บัส เอ320นีโอ เพื่อปรับปรุงการเผาผลาญเชื้อเพลิงและประสิทธิภาพการทำงานด้วยเครื่องยนต์ใหม่: ซีเอฟเอ็ม อินเตอร์เนชั่นแนล ลีป และแพตแอนด์วิตนีย์ PW1000G[5] ต่อมาในวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 2011 โบอิงได้มีการประกาศการพัฒนาเครื่องบินโบอิง 737 รุ่นใหม่ ที่ใช้เครื่องยนต์ที่มีประสิทธิภาพมากกว่าเดิม ซึ่งมีอัตราการเผาผลาญเชื้อเพลิงน้อยกว่าของเอ320นีโอถึง 4%[6]

ในวันที่ 13 สิงหาคม ค.ศ. 2015 โบอิง 737 แมกซ์ลำแรกเสร็จสิ้นการประกอบเครื่องที่โรงงานในวิชิทอ, รัฐแคนซัส และได้เปิดตัวครั้งแรกที่โรงงานผลิตของโบอิงที่เรตอนในวันที่ 8 ธันวาคม ค.ศ. 2015[7][8][9] ต่อมาเครื่องบินได้ทำบินครั้งแรกในวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 2016 โดยทำการขึ้นบินออกจากท่าอากาศยานเรตอนมิวนิซิปอล[10] โดยมีการทำการทดสอบต่างๆ[11]

การส่งมอบครั้งแรกของ 737 แมกซ์คือ 737 แมกซ์ 8 ซึ่งส่งมอบให้กับมาลินโดแอร์ในวันที่ 16 พฤษภาคม 2017; และเริ่มใช้งานในวันที่ 22 พฤษภาคม[2] นอร์วิเจียนแอร์อินเตอร์เนชั่นแนลเป็นสายการบินที่สองที่ให้บริการ 737 แมกซ์ โดยมีการให้บริการเที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก[12]

การสั่งระงับการบินของโบอิง 737 แมกซ์

[แก้]
โบอิง 737 แมกซ์ ถูกสั่งระงับการบินจนกว่าระบบ MCAS จะถูกแก้ไข

หลังจากอุบัติเหตุของโบอิง 737 แมกซ์ 8 ทั้งสองครั้งในเดือนตุลาคม 2018 และเดือนมีนาคม 2019 โบอิง 737 แมกซ์ได้ถูกสั่งระงับการบินทั่วโลก[13] โดยประเทศจีนเป็นประเทศแรกที่ได้ระงับการบินของ 737 แมกซ์ โดยตามมาด้วยสิงคโปร์, อินเดีย, ทูร์เคีย, เกาหลีใต้, สหภาพยุโรป, ออสเตรเลียและมาเลเซียในวันต่อมา โดยองค์การบริหารการบินแห่งชาติของสหรัฐอเมริกาเป็นหนึ่งในประเทศสุดท้ายที่สั่งระงับการบินของ 737 แมกซ์

ระหว่าง 20 เดือนที่เครื่อง 737 แมกซ์ถูกระงับการบิน โบอิงได้ทำการปรับปรุงแก้ไขระบบ MCAS ซึ่งเป็นต้นเหตุของการเกิดอุบัติเหตุทั้งสองเหตุการณ์ เพื่อให้เครื่องบินได้รับการรับรองจากองค์การบริหารการบินทั่วโลกและนำกลับมาขึ้นบินอีกครั้ง[14] ซึ่งจากเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ ทางบริษัทโบอิงได้รับผลกระทบทั้งทางการเงินและทางกฎหมาย ซึ่งคดีนี้ก็ได้มีการฟ้องร้องถึงศาล สุดท้ายแล้วโบอิงได้จ่ายเงิน 2.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ โดยจ่ายค่าปรับไป 243.6 ล้านดอลลาร์, เงินชดเชยต่อสายการบิน 1.77 พันล้านดอลลาร์, และจ่ายเงินชดเชยให้ครอบครัวขอผู้เสียชีวิตอีกกว่า 500 ล้านดอลลาร์[15][16]

โกว์ลีญัสอาแอเรียสเป็นสายการบินแรกที่กลับมาให้บริการ 737 แมกซ์

การรับรองและการกลับสู่การบริการ

[แก้]

ต้นเดือนมกราคม ค.ศ. 2020 โบอิงพบปัญหาในการอัปเดตซอฟต์แวร์ของ 737 แมกซ์[17] ซึ่งส่งผลกระทบต่อความพยายามในการรับรองจากองค์การบริหารการบินแห่งชาติ[18] ระหว่างวันที่ 29 มิถุนายนถึง 1 กรกฎาคม FAA และโบอิงได้ทำการบินทดสอบสำหรับการรับรองหลายครั้ง เมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน FAA ประกาศว่าโบอิง 737 แมกซ์ได้รับอนุญาตให้กลับไปให้บริการ ก่อนที่เครื่องบินแต่ละลำจะสามารถกลับมาให้บริการได้ จำเป็นต้องมีการซ่อมแซมตามที่กำหนดไว้ และต้องให้นักบินเข้ารับการฝึกอบรมสำหรับเครื่องบินรุ่นนี้[19]

ในวันที่ 9 ธันวาคม ค.ศ. 2020 โกว์ลีญัสอาแอเรียสเป็นสายการบินแรกที่เริ่มนำโบอิง 737 แมกซ์กลับเข้ามาบริการ[20] และอเมริกันแอร์ไลน์เป็นสายการบินแรกที่นำกลับมาใช้งานในประเทศสหรัฐ เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม[21]

รุ่น

[แก้]

โบอิง 737 แมกซ์ 7

[แก้]
737 แมกซ์ 7 ที่ฟาร์นโบโรห์แอร์โชว์ ปีค.ศ. 2018

รุ่น แมกซ์ 7 ซึ่งเป็นรุ่นที่มีขนาดเล็กที่สุดในตระกูล 737 แมกซ์ โดยมีพื้นฐานมาจาก 737-700 บินได้ไกลกว่า 1,000 ไมล์ทะเล (1,900 กม.) และรองรับที่นั่งอีกสองแถวโดยลดค่าเชื้อเพลิง 18% ต่อที่นั่ง[22] โดยรุ่นแมกซ์ 7 มีแผนเปิดตัวกับเซาท์เวสต์แอร์ไลน์ ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2019 แต่ก็ได้เลื่อนคำสั่งซื้อเหล่านี้ออกไป[23][24] 737 แมกซ์ 7 จะเข้ามาแทนที่ 737-700 และคาดว่าจะบรรทุกผู้โดยสารได้ 12 คนและบินได้ไกลกว่าคู่แข่งแอร์บัส เอ319นีโอ ประมาณ 400 ไมล์ทะเล (740 กม.) โดยมีต้นทุนการดำเนินงานลดลง 7% ต่อที่นั่ง[25] โบอิง 737 แมกซ์ 7 ยังอยู่ระหว่างการพัฒนาและคาดว่าจะเริ่มให้บริการในปีค.ศ. 2023-2024[26]

โบอิง 737 แมกซ์ 8

[แก้]
737 แมกซ์ 8 ของฟลายดูไบ

เครื่องบิน 737 แมกซ์รุ่นแรกที่ถูกพัฒนา คือ รุ่นแมกซ์ 8 โดยจะนำมาแทนที่ 737-800 โบอิงวางแผนที่จะปรับปรุงพิสัยการบินจาก 3,515 ไมล์ทะเล (6,510 กม.) เป็น 3,610 ไมล์ทะเล (6,690 กม.)[27] รุ่นแมกซ์ 8 มีน้ำหนักตัวเปล่าที่ต่ำกว่าและน้ำหนักขึ้นบินสูงสุดที่สูงกว่าแอร์บัส เอ320นีโอ คู่แข่งของรุ่นแมกซ์ 8

โบอิง 737 แมกซ์ 200

[แก้]

737 แมกซ์ 200 ซึ่งเป็นรุ่นความจุสูงของ 737 แมกซ์ 8 ซึ่งได้เปิดตัวในเดือนกันยายน ค.ศ. 2014 และได้รับการตั้งชื่อสำหรับที่นั่งสำหรับผู้โดยสารได้ถึง 200 คนในรูปแบบที่นั่งชั้นเดียว 737 แมกซ์ 200 จะประหยัดต้นทุนได้มากกว่า 20% ต่อที่นั่ง รวมถึงค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานที่ต่ำกว่าแมกซ์ 8 ประมาณ 5%[28][29]

โบอิง 737-8ERX

[แก้]

สายการบินได้แสดงแนวคิดของเครื่องบิน 737-8ERX บนพื้นฐานของ 737 แมกซ์ 8 ที่มีน้ำหนักนำขึ้นสูงสุด 194,700 ปอนด์ (88.3 ตัน) โดยใช้ปีก ล้อลงจอด และส่วนกลางจากเครื่องแมกซ์ 9 เพื่อให้มีพิสัยบินที่ไกลกว่า 4,000 ไมล์ทะเล (7,400 กม.) พร้อมที่นั่ง 150 ที่นั่ง ใกล้กับแอร์บัส เอ321LR[30]

โบอิง 737 แมกซ์ 9

[แก้]
737 แมกซ์ 9 ของยูไนเต็ดแอร์ไลน์

737 แมกซ์ 9 ซึ่งเป็นรุ่นขยายของแมกซ์ 8 ได้เปิดตัวพร้อมกับคำสั่งซื้อ 201 ลำในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2012 จากไลอ้อนแอร์[31] โดยเปิดตัวในวันที่ 7 มีนาคม ค.ศ. 2017[32]ลูกค้าเปิดตัว ไลอ้อนแอร์ กรุ๊ป รับแมกซ์ 9 ลำแรกเมื่อวันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 2018 ก่อนเข้าให้บริการกับไทยไลอ้อนแอร์[33] 737 แมกซ์ 9 จะเข้ามาแทนที่ 737-900 และแข่งขันกับ แอร์บัส เอ321นีโอ

โบอิง 737 แมกซ์ 10

[แก้]
โบอิง 737 แมกซ์ 10 ในพิธีเปิดตัว ค.ศ. 2019

รุ่น แมกซ์ 10 ถูกเสนอเป็นรุ่นขยายของแมกซ์ 9 ในช่วงกลางปี 2016 ทำให้สามารถจัดที่นั่งได้ 230 ที่นั่งในชั้นเดียวหรือ 189 ที่นั่งในรูปแบบสองชั้น เทียบกับ 193 ที่นั่งในที่นั่งสองชั้นสำหรับแอร์บัส เอ321นีโอ ด้วยความยาวลำตัวของรุ่นแมกซ์ 10 ที่ยืดออกเล็กน้อยขนาด 66 นิ้ว (1.7 ม.) ทำให้เครื่องบินสามารถใช้ปีกและเครื่องยนต์ ซีเอเอ็ม ลีป1บี จากรุ่นแมกซ์ 9 โดยจะมีเพียงแค่ล้อลงจอดจะใช้ระบบใหม่[34] 737 แมกซ์ 10 เปิดตัวอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน ค.ศ. 2017 โดยมีคำสั่งซื้อและสัญญาสั่งซื้อ 240 รายการจากลูกค้ากว่าสิบราย[35] การกำหนดค่าตัวแปรโดยคาดการณ์ต้นทุนการเดินทางและค่าที่นั่งที่ลดลง 5% เมื่อเทียบกับ เอ321นีโอ[36][37] รุ่นแมกซ์ 10 มีความจุใกล้เคียงกับแอร์บัส เอ321เอกซ์แอลอาร์ แต่จะมีพิสัยบินสั้นกว่าและประสิทธิภาพการทำงานบนพื้นดินที่น้อยกว่า[38] รุ่นแมกซ์ 10 เปิดตัวในโรงงานเรนทอนของ โบอิง เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 2019 และมีกำหนดบินครั้งแรกในปี 2020[39][40] รุ่นแมกซ์ 10 ได้ขึ้นบินครั้งแรกในเดือนมิถุนายน 2021[41]

ในช่วงปลายทศวรรษ 2010 โบอิงทำงานบนเครื่องบินโบอิงขนาดกลางรุ่นใหม่ (NMA) ซึ่งมีเครื่องบินสองรุ่นรองรับผู้โดยสารได้ 225 หรือ 275 คน และกำหนดเป้าหมายกลุ่มตลาดเดียวกันกับ 737 แมกซ์ 10 และแอร์บัส เอ321นีโอ[42] เครื่องบินขนาดเล็กในอนาคต (FSA) ก็ได้มีการประกาศโครงการเช่นเดียวกัน[43] โครงการ NMA ถูกยกเลิกในเดือนมกราคม ค.ศ. 2020 เนื่องจากโบอิงมุ่งเน้นไปที่การนำโบอิง 737 แมกซ์กลับมาให้บริการให้เร็วที่สุดและประกาศถึงแนวทางใหม่สำหรับโครงการในอนาคต

โบอิงบิสนิซเจ็ต

[แก้]

บีบีเจ แมกซ์ 8 และ บีบีเจ แมกซ์ 9 เป็นรุ่นเครื่องบินธุรกิจของ 737 แมกซ์ 8 และ 9 โดยใช้เครื่องยนต์ ซีเอฟเอ็ม ลีป-1B และ ปลายปีกใหม่เช่นเดียวกับของแมกซ์ 8 และ 9 โดยบีบีเจ แมกซ์ 8 จะมีพิสัยการบิน 6,325 ไมล์ทะเล (11,710 กม.) และ บีบีเจ แมกซ์ 9 มีพิสัยการบิน 6,255 ไมล์ทะเล (11,580 กม.)[44] บีบีเจ แมกซ์ 7 เปิดตัวในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2016 ด้วยพิสัยการบิน 7,000 ไมล์ทะเล (12,960 กม.) และต้นทุนการดำเนินงานต่ำกว่าบีบีเจดั้งเดิม 10%[45] บีบีเจ แมกซ์ 8 ทำการบินครั้งแรกเมื่อวันที่ 16 เมษายน ค.ศ. 2018 ก่อนส่งมอบครั้งแรกในปีเดียวกัน และจะมีพิสัยการบิน 6,640 ไมล์ทะเล (12,300 กม.) พร้อมถังเชื้อเพลิงเสริม[46]

ผู้ให้บริการ

[แก้]
บทความหลัก: ผู้ให้บริการโบอิง 737 แมกซ์

ณ เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2022 ผู้ให้บริการโบอิง 737 แมกซ์รายใหญ่ที่สุดห้าสายการบิน ได้แก่ เซาท์เวสต์แอร์ไลน์ (69), ไรอันแอร์ (55), อเมริกันแอร์ไลน์ (42), แอร์แคนาดา (32) และไชน่าเซาเทิร์นแอร์ไลน์ (24)

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์สำคัญ

[แก้]
PK-LQP, 737 แมกซ์ที่เกิดเหตุเที่ยวบิน 610

ไลอ้อนแอร์ เที่ยวบินที่ 610

[แก้]
บทความหลัก: ไลอ้อนแอร์ เที่ยวบินที่ 610

ในวันที่ 29 ตุลาคม ค.ศ. 2018 ไลอ้อนแอร์ เที่ยวบินที่ 610 ได้ตกลงสู่ทะเลชวา 13 นาทีหลังจากบินขึ้นจากท่าอากาศยานนานาชาติซูการ์โน-ฮัตตาในกรุงจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย เที่ยวบิน 610 เป็นเที่ยวบินภายในประเทศซึ่งเดินทางไปยังท่าอากาศยานเดปาตี อาเมียร์ เมืองปังกาลปีนัง มีผู้เสียชีวิตทั้งหมด 189 คน โดยเที่ยวบินนี้เป็นอุบัติเหตุการบินที่ร้ายแรงครั้งแรกของ 737 แมกซ์ ซึ่งเครื่องบินลำที่เกิดเหตุถูกส่งมอบให้ไลอ้อนแอร์สองเดือนก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุ[47][48]

คณะกรรมการความปลอดภัยในการคมนาคมขนส่งแห่งชาติของอินโดนีเซียได้เปิดเผยรายงานขั้นสุดท้ายเกี่ยวกับอุบัติเหตุ โดยระบุว่าสาเหตุการตกนั้นเกิดจากระบบ MCAS ซึ่งทำให้เครื่องบินตก เนื่องจากข้อมูลจากเซ็นเซอร์ที่ผิดพลาด หลังจากเครื่องบินไลอ้อนแอร์ตก โบอิงได้ออกคู่มือการปฏิบัติงานโดยให้คำแนะนำแก่สายการบินเกี่ยวกับวิธีจัดการกับการอ่านค่าห้องนักบินที่ผิดพลาด[49]

เอธิโอเปียนแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 302

[แก้]
ET-AVJ, 737 แมกซ์ที่เกิดเหตุเที่ยวบิน 302
บทความหลัก: เอธิโอเปียนแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 302

ในวันที่ 10 มีนาคม ค.ศ. 2019 เอธิโอเปียนแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 302 ได้ตกลงหลังจากขึ้นบินจากอาดดิสอาบาบาได้เพียง 6 นาที[50] เที่ยวบิน 302 เป็นเที่ยวบินระหว่างประเทศจากอาดดิสอาบาบา ประเทศเอธิโอเปีย ไปยังไนโรบี ประเทศเคนยา[51] มีผู้เสียชีวิตทั้งหมด 157 คน โดยเครื่องบินโบอิง 737 แมกซ์ 8 ลำนี้ได้ส่งมอบให้เอธิโอเปียนแอร์ไลน์ประมาณ 4 เดือนก่อนเกิดเหตุ[52] หลักฐานที่ได้รับจากจุดเกิดเหตุระบุว่า ในขณะที่เครื่องบินตก เครื่องบินถูกกำหนดค่าให้กดหัวลง คล้ายกับไลอ้อนแอร์ เที่ยวบินที่ 610[53]

เที่ยวบิน 302 เป็นอุบัติเหตุของเครื่องบินแมกซ์ 8 ครั้งที่สองในเวลาน้อยกว่าห้าเดือนหลังจากที่ไลอ้อนแอร์เที่ยวบิน 610 ตกในอินโดนีเซียในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2018 และยังเป็นอุบัติเหตุที่ร้ายแรงที่สุดของสายการบินเอธิโอเปียนแอร์ไลน์และของประเทศเอธิโอเปีย[54][55] จากเหตุการณ์นี้ทำให้มีการสั่งระงับการบินของโบอิง 737 แมกซ์ทั่วโลกและมีการสอบสวนหาสาเหตุการตกของเครื่องบิน เพื่อนำไปแก้ไขต่อไป[56]

อะแลสกาแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 1282

[แก้]
N704AL, 737 แมกซ์หลังเกิดเหตุเที่ยวบินที่ 1282 โดยไม่มีอุปกรณ์ปิดช่องประตูและรูบนลำตัวเครื่องที่ถูกปิดด้วยแผ่นพลาสติก
บทความหลัก: อะแลสกาแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 1282

ในวันที่ 5 มกราคม ค.ศ. 2024 อะแลสกาแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 1282 ส่งผลให้เกิดการสูญเสียแรงดันในเครื่องบินโบอิง 737 แมกซ์ 9 หลังอุปกรณ์สำหรับการปิดช่องประตูทางออกฉุกเฉินเกิดระเบิดออก[57] ส่งผลให้เกิดการสูญเสียแรงดันในเครื่องบิน รุ่นแมกซ์ 9 คล้ายกับ 737-900อีอาร์ จะมีตัวเลือกในการติดตั้งอุปกรณ์สำหรับการปิดช่องประตูทางออกฉุกเฉินตามความหนาแน่นของที่นั่งในห้องโดยสาร ในเครื่องบินที่มีความหนาแน่นของที่นั่งน้อย จะไม่จำเป็นต้องมีประตูทางออกฉุกเฉินในจุดนั้นและจะมีการติดตั้งอุปกรณ์ปิดช่องประตูทางออกนั้นแทน ดังเครื่องบินที่เกิดเหตุ โดยขณะกำลังไต่ขึ้นจากท่าอากาศยานนานาชาติพอร์ตแลนด์ อุปกรณ์ปิดช่องประตูหนึ่งเกิดหลุดออก[58]

เครื่องบินได้วนกลับมาลงจอดฉุกเฉินที่พอร์ตแลนด์ โดยที่ในผู้โดยสาร 171 คนและลูกเรือ 6 คน ไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บอย่างเด่นชัด ขณะเกิดเหตุได้มีของใช้ของผู้โดยสารขนาดเล็ก แผ่นรองเบาะที่รองหัวของที่นั่งถูกดูดออกจากเครื่องบิน โดยตามคำบอกเล่าของผู้โดยสาร เสื้อของเด็กชายที่นั่งอยู่ในแถวใกล้เคียงถูกดูดออกในขณะที่แม่ของเขาจับตัวของเขาไว้[59][60] เอฟเอเอ โบอิง อะแลสกาแอร์ไลน์ และเอ็นทีเอสบี ได้ร่วมกันสืบสวนหาสาเหตุของอุบัติการณ์ โดยในเบื้องต้นอะแลสกาแอร์ไลน์ได้ระงับการทำการบินของโบอิง 737 แมกซ์ 9 ทั้ง 65 ลำในฝูงบินเป็นการชั่วคราว[61] โดยต่อมาเอฟเอเอได้สั่งระงับการทำการบินของ 737 แมกซ์ 9 จำนวน 171 ลำทั่วโลกที่มีการติดตั้งอุปกรณ์ปิดช่องประตูในลักษณะเดียวกันเพื่อทำการตรวจสอบและแก้ไขหากจำเป็น[62] โดยอะแลสกาแอร์ไลน์และยูไนเต็ดแอร์ไลน์ได้รายงานว่าพบสกรูที่ยึดติดได้ยึดอยู่อย่างหลวมในบางลำ[63]

ในวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024 เอ็นทีเอสบีได้รายงานว่าสกรูสี่ตัวหลักไม่ได้ถูกติดตั้งบนเครื่องบินลำที่เกิดเหตุตั้งแต่การส่งมอบให้อะแลสกาแอร์ไลน์โดยโบอิงหลังจากมีการเปิดช่องประตูเพื่อทำการซ่อมบำรุง[64]

ข้อมูลจำเพาะ

[แก้]
ข้อมูลจำเพาะของโบอิง 737 แมกซ์[65]
รุ่น 737 แมกซ์ 7 737 แมกซ์ 8 / แมกซ์ 200 737 แมกซ์ 9 737 แมกซ์ 10
ที่นั่ง 153 (8J + 145Y) to 172 max 178 (12J + 166Y) to 210 max[66] 193 (16J + 177Y) to 220 max 204 (16J + 188Y) to 230 max
ระยะห่างระหว่างที่นั่ง 28-29 in (71-74 cm) ในการจัดเรียงแบบหนาแน่น, 29-30 in (74-76 cm) ในการจัดเรียงที่นั่งราคาประหยัด, 36 in (91 cm) ในที่นั่งชั้นธุรกิจ
ความจุสินค้า 1,139 cu ft (32.3 m3) 1,540 cu ft (44 m3) 1,811 cu ft (51.3 m3) 1,961 cu ft (55.5 m3)
ความยาวเครื่อง 116 ft 8 in (35.56 m) 129 ft 6 in (39.47 m) 138 ft 4 in (42.16 m) 143 ft 8 in (43.79 m)
ปีก 117 ft 10 in (35.92 m) span, 1,370 sq ft (127 m2) area
ความสูง[67] 40 ft 4 in (12.29 m)
น้ำหนักขึ้นบินสูงสุด 177,000 lb (80,000 kg) 182,200 lb (82,600 kg) 194,700 lb (88,300 kg) 197,900 lb (89,800 kg)
น้ำหนักบรรทุกสูงสุด 46,040 lb (20,880 kg)
นำ้หนักเครื่องเปล่า[68] 99,360 lb (45,070 kg)
ความจุถังเชื้อเพลิง 6,820 US gal (25,800 l) – 45,694 lb (20,726 kg) (no ACT)
เครื่องยนต์ (× 2) ซีเอฟเอ็ม อินเตอร์เนชันแนล ลีป-1บี, 69.4 in (176 ซm) Fan diameter,[69] 26,786–29,317 lbf (119–130 kN)
ความเร็วขณะบิน Mach 0.79 (523 kn; 968 km/h)[70]
พิสัยการบิน[71] 3,850 nmi (7,130 km; 4,430 mi) 3,550 nmi (6,570 km; 4,090 mi) 3,550 nmi (6,570 km; 4,090 mi) 3,300 nmi (6,100 km; 3,800 mi)
เพดานบิน 41,000 ft (12,000 m)
ระยะทางขึ้นบิน 7,000 ft (2,100 m) 8,300 ft (2,500 m) 8,500 ft (2,600 m)
ระยะทางลงจอด 5,000 ft (1,500 m) 5,000 ft (1,500 m) 5,500 ft (1,700 m)

เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน

[แก้]

รุ่นที่ใกล้เคียงกัน

[แก้]

เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Boeing's 737 MAX takes wing with new engines, high hopes". The Seattle Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2016-01-29.
  2. ↑ 2.0 2.1 Hashim2017-05-22T05:28:34+01:00, Firdaus. "Malindo operates world's first 737 Max flight". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  3. ↑ 2006-03-03T16:00:00+00:00. "Boeing firms up 737 replacement studies by appointing team". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  4. ↑ Hamilton2010-06-24T11:00:00+01:00, Scott. "737 decision may slip to 2011: Credit Suisse". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  5. ↑ "Airbus offers new fuel saving engine options for A320 Family" เก็บถาวร 2016-04-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Airbus (Press release). December 1, 2010. Archived from the original on April 9, 2016. Retrieved May 14, 2017.
  6. ↑ "Boeing Launches 737 New Engine Family with Commitments for 496 Airplanes from Five Airlines". MediaRoom.
  7. ↑ "Boeing unveils the first 737 MAX — and its new production line". The Seattle Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2015-12-08.
  8. ↑ SeattlePI, Daniel DeMay (2015-12-08). "Photos: Boeing rolls out new 737 MAX 8 airplane". seattlepi.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  9. ↑ Max Makes Debut Airliner World February 2016 page 5
  10. ↑ "Flawed analysis, failed oversight: How Boeing, FAA certified the suspect 737 MAX flight control system". The Seattle Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2019-03-17.
  11. ↑ Goold, Ian. "Boeing Forges Ahead with Flight-test Campaigns". Aviation International News (ภาษาอังกฤษ).
  12. ↑ "Norwegian performs first transatlantic 737 MAX flight | Aviation Week Network". aviationweek.com.
  13. ↑ Kaplan, Thomas; Austen, Ian; Gebrekidan, Selam (2019-03-13). "Boeing Planes Are Grounded in U.S. After Days of Pressure". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2022-10-29.
  14. ↑ Laris, Michael (June 19, 2019). "Changes to flawed Boeing 737 Max were kept from pilots, DeFazio says". The Washington Post. Archived from the original on December 5, 2020.
  15. ↑ "Boeing Charged with 737 Max Fraud Conspiracy and Agrees to Pay over $2.5 Billion". www.justice.gov (ภาษาอังกฤษ). 2021-01-07.
  16. ↑ "Boeing to pay $244 million penalty to settle fraud charges tied to 737 MAX crashes". The Seattle Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2021-01-07.
  17. ↑ "Reuters | Breaking International News & Views". Reuters (ภาษาอังกฤษ).
  18. ↑ "Boeing Statement on 737 MAX Return to Service". MediaRoom.
  19. ↑ "FAA clears Boeing 737 Max to fly again 20 months after grounding over deadly crashes - CBS News". web.archive.org. 2020-11-18. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-18. สืบค้นเมื่อ 2022-10-30.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  20. ↑ "Boeing 737 Max: Brazilian airline resumes passenger flights". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2020-12-09. สืบค้นเมื่อ 2022-10-29.
  21. ↑ Wallace, Gregory (2020-12-29). "Boeing's troubled 737 Max is back in the air after nearly two years | CNN Business". CNN (ภาษาอังกฤษ).
  22. ↑ Trimble2016-07-11T09:46:54+01:00, Stephen. "FARNBOROUGH: Boeing confirms 737 Max 7 redesign". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  23. ↑ Trimble2017-10-04T18:15:59+01:00, Stephen. "Boeing starts building first 737 Max 7". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  24. ↑ Yeo2018-01-02T22:56:26+00:00, Ghim-Lay. "Southwest converts options for 40 more 737 Max 8s". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  25. ↑ "Boeing Begins 737-7 Flight Test Program | Aviation Week Network". aviationweek.com.
  26. ↑ Loh, Chris (2022-05-15). "737 MAX 7 Entry Into Service: What's The Latest?". Simple Flying (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  27. ↑ Trimble2016-10-31T20:52:31+00:00, Stephen. "Boeing plans performance upgrade for 737 Max after 2021". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  28. ↑ "Boeing Launches 737 MAX 200 with Ryanair". MediaRoom.
  29. ↑ "Ryanair makes big order for 737 MAX jets that can carry 200 | Business & Technology | The Seattle Times". web.archive.org. 2019-05-12. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-12. สืบค้นเมื่อ 2022-10-30.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  30. ↑ Hamilton, Scott (2015-03-12). "Boeing showing 737-8ERX concept in response to A321LR". Leeham News and Analysis (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  31. ↑ "In Pictures: First Boeing 737-9 Noses Toward Rollout | Aviation Week Network". aviationweek.com.
  32. ↑ "Boeing's 737 MAX 9 completes 2-1/2 hour first flight". The Seattle Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2017-04-13.
  33. ↑ "Boeing Delivers First 737 MAX 9". MediaRoom.
  34. ↑ Norris, Guy (January 10, 2017). "Boeing Defines Final 737 MAX Stretch Offering". Aviation Week & Space Technology. Archived from the original on January 31, 2017. Retrieved December 14, 2022.
  35. ↑ Trimble2017-06-19T08:22:54+01:00, Stephen. "PARIS: Boeing launches 737 Max 10". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  36. ↑ Tinseth, Randy (March 6, 2017). "MAX 10X" เก็บถาวร 2017-11-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Boeing. Archived from the original on November 26, 2017. Retrieved December 14, 2022
  37. ↑ "Boeing 737 MAX 10 Reaches Firm Configuration". MediaRoom.
  38. ↑ Hamilton, Scott (2020-02-23). "Why the A321XLR makes sense for Alaska Airlines". Leeham News and Analysis (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  39. ↑ "Boeing 737 MAX 10 Makes its Debut". MediaRoom.
  40. ↑ "Boeing plans to develop new airplane to replace 737 Max by 2030". Chicago Tribune.
  41. ↑ https://www.beartai.com/brief/worldnews/675790
  42. ↑ "Boeing: Still 'A Lot' To Be Decided On NMA | Aviation Week Network". aviationweek.com.
  43. ↑ Ostrower, Jon (2019-10-28). "Boeing's NMA in doubt as airlines take fresh look at 737 Max & 757 replacement". The Air Current (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  44. ↑ "Boeing Business Jets to Offer the BBJ MAX". MediaRoom.
  45. ↑ "Boeing Business Jets Unveils BBJ MAX 7". MediaRoom.
  46. ↑ "Boeing Business Jets Celebrates Flyaway of First BBJ MAX Airplane". MediaRoom.
  47. ↑ "Lion Air: How could a brand new plane crash?". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2018-10-29. สืบค้นเมื่อ 2022-10-29.
  48. ↑ Kami, Indah Mutiara. "Breaking News: Basarnas Pastikan Pesawat Lion Air JT 610 Jatuh". detiknews (ภาษาอินโดนีเซีย).
  49. ↑ Jamaluddin, Helen Regan,Masrur (2018-11-07). "Boeing issues operational manual guidance to airlines following Lion Air crash". CNN (ภาษาอังกฤษ).
  50. ↑ "Ethiopian Airlines: 'No survivors' on crashed Boeing 737". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2019-03-10. สืบค้นเมื่อ 2022-10-30.
  51. ↑ W1. "Home". CorporateWebsite (ภาษาอังกฤษ).
  52. ↑ Hilsz-Lothian, Aaron (2019-03-10). "Ethiopian Airlines Boeing 737 MAX involved in fatal crash". SamChui.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  53. ↑ Lazo, Luz; Schemm, Paul; Aratani, Lori. "Investigators find 2nd piece of key evidence in crash of Boeing 737 Max 8 in Ethiopia". The Washington Post. Archived from the original on March 17, 2019. Retrieved March 16, 2019.
  54. ↑ Ranter, Harro. "Ethiopian Airlines". aviation-safety.net. Aviation Safety Network. Retrieved 14 September 2020.
  55. ↑ Ranter, Harro. "Ethiopia air safety profile". aviation-safety.net. Aviation Safety Network. Archived from the original on 15 August 2018. Retrieved 10 March 2019.
  56. ↑ Asquith, James. "When Will the Boeing 737 MAX Fly Again? Not This Year". Forbes (ภาษาอังกฤษ).
  57. ↑ Yoon, John. "Alaska Airlines Plane Forced to Land at Oregon Airport Shortly After Takeoff", The New York Times, January 5, 2024. Retrieved January 5, 2024.
  58. ↑ Petchenik, Ian (January 6, 2024). "Alaska Airlines 737-9 MAX exit door separates in flight". Flightradar24 Blog. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 6, 2024. สืบค้นเมื่อ January 6, 2024.
  59. ↑ McAvoy, Audrey; Koenig, David (January 6, 2024). "Federal officials order grounding of some Boeing 737 Max 9 jetliners after plane suffers a blowout". Associated Press.
  60. ↑ Hradecky, Simon (January 6, 2024). "Accident: Alaska B39M at Portland on Jan 5th 2024, emergency exit and panel separated in flight". The Aviation Herald. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 6, 2024. สืบค้นเมื่อ January 6, 2024.
  61. ↑ "Alaska Airlines grounds Boeing 737 Max 9 planes after mid-air window blowout". theguardian.com, January 6, 2024.
  62. ↑ "Federal officials order grounding of Boeing 737-9 Max jetliners after a plane suffers a blowout". Apnews.com, January 6, 2024.
  63. ↑ "Boeing 737 Max 9: United Airlines finds loose bolts in jet inspections". 8 January 2024.
  64. ↑ "Boeing 737 Max 9: United Airlines finds loose bolts in jet inspections". 8 January 2024.
  65. ↑ "737 MAX Airplane Characteristics for Airport Planning" (PDF) (Rev. F ed.). Boeing. Feb 2021. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ November 24, 2021. สืบค้นเมื่อ December 29, 2021.
  66. ↑ "Boeing 737 MAX". Boeing. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 17, 2021. สืบค้นเมื่อ July 14, 2021.
  67. ↑ "Boeing 737 MAX by design". Boeing. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 21, 2019. สืบค้นเมื่อ February 21, 2019.
  68. ↑ "737 MAX Airplane Characteristics for Airport Planning" (PDF) (Rev. A ed.). Boeing. August 2017. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ October 23, 2017. สืบค้นเมื่อ October 22, 2017.
  69. ↑ "LEAP Brochure" (PDF). CFM International. 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ September 23, 2015.
  70. ↑ "737MAX and the MD-12". Aviation Week. December 9, 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 19, 2016. สืบค้นเมื่อ July 6, 2016.
  71. ↑ "737 MAX". Boeing. Technical Specs. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 27, 2018. สืบค้นเมื่อ October 11, 2021.
Stub icon

บทความเทคโนโลยี หรือ สิ่งประดิษฐ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=โบอิง_737_แมกซ์&oldid=11682306#โบอิง_737_แมกซ์_9"