โชตากง

โชตากง (อักษรโรมัน: shotacon; ญี่ปุ่น: ショタコン; โรมาจิ: shotakon) หรือมักย่อว่า โชตะ (ショタ) เป็นคำตลาดในภาษาญี่ปุ่น ย่อจากคำประสมว่า "โชตาโรคอมเพลกซ์" (shōtarō complex; 正太郎コンプレックス) แปลว่า ปมโชตาโร มีที่มาจากตัวละครชื่อ โชตาโร (正太郎) ในอนิเมะเรื่อง เทตสึจิน หุ่นเหล็กหมายเลข 28 (Tetsujin 28-go)

ภาพประกอบของตัวละครหญิงที่มีอายุมากกว่าที่ดึงดูดโชตะ ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของโชะตะคอน

โชตากง หมายความว่า ความหลงใหลใน "หนุ่มน้อย" หรือบุคคลที่มีความหลงใหลเช่นนั้น ตรงกันข้ามกับโลลิคอน (lolicon) ซึ่งว่าด้วย "สาวน้อย" อนึ่ง คำโชตากงนี้ ภายนอกประเทศญี่ปุ่นยังใช้เรียกมังงะหรืออนิเมะซึ่งแสดงภาพตัวละครผู้ชายในวัยหนุ่มหรือก่อนเป็นหนุ่มไปในอิริยาบถเร้ากำหนัดหรือเชิงสังวาส ทั้งยังใช้หมายถึงตัวละครชายที่พ้นวัยหนุ่มแล้วแต่ยังมีรูปโฉมเยาว์วัยเหมือนหนุ่มอยู่ด้วย ในหมู่ผู้นิยมวัฒนธรรมญี่ปุ่น ทั้งที่เป็นชาวญี่ปุ่นเองและชาวประเทศอื่นนั้น งานประเภทโชตากงมีทั้งที่เร้ากำหนัดเพียงเล็กน้อย ที่ชวนรักใคร่ ที่ไม่เกี่ยวเนื่องกับกิจกรรมทางเพศโดยสิ้นเชิง ไปจนถึงที่แสดงความลามกอนาจารอย่างแจ้งชัด

เช่นเดียวกับโลลิคอน โชตากงนั้นสัมพันธ์กับทัศนคติเรื่องคาวาอี (kawaii, ความน่ารัก) และโมเอะ (moe, บุคลิกลักษณะน่ารัก อ่อนหวาน อ่อนวัย และชวนปกป้องดูแล) องค์ประกอบโชตากง เช่น ยาโออิ (yaoi, ชายรักร่วมเพศ) นั้น ค่อนข้างดาษดื่นในมังงะประเภทโชโจะ (shōjo, มังงะที่มีกลุ่มลูกค้าเป็นหญิงสาววัยรุ่น) เช่น เรื่อง เลิฟเลส (Loveless) ที่ว่าด้วยความสัมพันธ์เชิงสังวาสระหว่างเด็กชายอายุสิบสองปีกับผู้ชายอายุยี่สิบปี ส่วนมังงะประเภทเซเน็ง (seinen, มังงะที่มีกลุ่มลูกค้าเป็นชายหนุ่ม) โดยเฉพาะที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นโอตากุ (otaku, ผู้นิยมมังงะ อนิเมะ หรือวิดีโอเกมเป็นพิเศษ) นั้น บางคราวก็แสดงตัวละครชายวัยรุ่นไปในเชิงเร้ากามารมณ์แต่ไม่ลามกอนาจาร เช่น เรื่อง ยูบิซากิมิลก์ที (Yubisaki Milk Tea) ที่มีตัวเอกเป็นเด็กชายลักเพศอายุสิบหกปี

นักวิพากษ์วิจารณ์บางคนเห็นว่า งานประเภทโชตากงนั้นส่งผลให้เกิดการล่วงละเมิดทางเพศต่อเด็กขึ้นจริง ๆ ขณะที่นักวิจารณ์กลุ่มอื่น ๆ แย้งว่า ข้ออ้างดังกล่าวไม่มีพยานหลักฐานรองรับ และถึงมี ก็เป็นพยานหลักฐานที่บ่งชี้ไปในทางอื่นเสียมากกว่า