แรดชวาเวียดนาม

Rhinoceros sondaicus annamiticus
สถานะการอนุรักษ์
	; สูญพันธุ์ (2010) (IUCN 3.1)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอตา; Eukaryota
อาณาจักร:	สัตว์; Animalia
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง; Chordata
ชั้น:	สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม; Mammalia
อันดับ:	อันดับสัตว์กีบคี่;
วงศ์:	แรด;
สกุล:	Rhinoceros;
สปีชีส์:	R. sondaicus
สปีชีส์ย่อย:	†R. s. annamiticus
Trinomial name
	Rhinoceros sondaicus annamiticus; Heude, 1892

แรดชวาเวียดนาม (Rhinoceros sondaicus annamiticus) ^[2] หรืออีกชื่อคือ แรดชวาอินโดจีน เป็นแรดชวาสปีชีส์ย่อยสูญพันธุ์แล้ว ซึ่งเคยอาศัยอยู่ในประเทศลาว กัมพูชา ไทย มาเลเซีย และเวียดนาม ชื่อสปีชีส์ย่อย annamiticus มาจากชื่อเทือกเขาอันนัม ซึ่งตั้งอยู่ในภูมิภาคอินโดจีน อันเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่ที่แรดสปีชีส์ย่อยนี้เคยอาศัยอยู่

การแพร่กระจายในอดีต

แรดชวาเวียดนามเคยกระจายอยู่ทั่วประเทศจีนตอนใต้ เวียดนาม กัมพูชา ลาว ไทย และมาเลเซีย

อนุกรมวิธาน

การวิเคราะห์พันธุกรรมบ่งชี้ว่าแรดชวาเวียดนามและแรดชวาอินโดนีเซียมีบรรพบุรุษร่วมกันครั้งสุดท้ายเมื่อประมาณ 300,000 ถึง 2 ล้านปีก่อน^[1]^[3]

การอนุรักษ์

ในปี 2006 มีการค้นพบประชากรที่เหลืออยู่ไม่เกิน 12 ตัว ในป่าแล้งเขตร้อนของอุทยานแห่งชาติก๊าตเตียน (Cat Tien National Park) ประเทศเวียดนาม แรดตัวสุดท้ายของประชากรนี้ถูกผู้ลักลอบล่าสัตว์ยิงในปี 2010 และกลุ่มอนุรักษ์บางกลุ่มเชื่อว่าแรดชวาเวียดนามสูญพันธุ์แล้ว^[1]^[4]

ภัยคุกคาม

สาเหตุหลักสองประการที่ทำให้ประชากรแรดชวาเวียดนามลดลงได้แก่ การสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัย และการถูกล่ามากเกินไป เช่นเดียวกับที่เกิดกับสปีชีส์อื่นอีกหลายสปีชีส์ การลักลอบล่าเพื่อเอาเขาเป็นปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อแรดทุกชนิด มีการซื้อขายเขาแรดในประเทศจีนมานานกว่า 2,000 ปี เนื่องจากมีความเชื่อว่าเขามีสรรพคุณทางยา นอกจากนี้ บริเวณกระจายพันธุ์สุดท้ายของแรดชวาเวียดนามอยู่ในพื้นที่ยากจน ทำให้ยากต่อการโน้มน้าวใจคนในท้องถิ่นไม่ให้ฆ่าสัตว์ที่สามารถขายได้ในราคาสูงมาก^[5]

ดูเพิ่ม

Nesorhinus

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 Ellis, S. & Talukdar, B. (2020). "Rhinoceros sondaicus". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T19495A18493900. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-2.RLTS.T19495A18493900.en. สืบค้นเมื่อ 12 November 2021.
↑ "Rhinoceros sondaicus annamiticus Heude, 1892". Species 2000 & ITIS Catalogue of Life. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands.
↑ Fernando, Prithiviraj; Gert Polet; Nazir Foead; Linda S. Ng; Jennifer Pastorini; Don J. Melnick (June 2006). "Genetic diversity, phylogeny and conservation of the Javan rhinoceros (Rhinoceros sondaicus)". Conservation Genetics. 7 (3): 439–448. Bibcode:2006ConG....7..439F. doi:10.1007/s10592-006-9139-4.
↑ Gersmann, Hanna (October 25, 2011). "Javan rhino driven to extinction in Vietnam, conservationists say". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 25 October 2011.
↑ Corlett, Richard T. (2007). "The Impact of Hunting on the Mammalian Fauna of Tropical Asian Forests". Biotropica. 39 (3): 202–303. Bibcode:2007Biotr..39..292C. doi:10.1111/j.1744-7429.2007.00271.x.

[IUCN-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 Ellis, S. & Talukdar, B. (2020). "Rhinoceros sondaicus". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T19495A18493900. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-2.RLTS.T19495A18493900.en. สืบค้นเมื่อ 12 November 2021.

[2] "Rhinoceros sondaicus annamiticus Heude, 1892". Species 2000 & ITIS Catalogue of Life. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands.

[CG-3] Fernando, Prithiviraj; Gert Polet; Nazir Foead; Linda S. Ng; Jennifer Pastorini; Don J. Melnick (June 2006). "Genetic diversity, phylogeny and conservation of the Javan rhinoceros (Rhinoceros sondaicus)". Conservation Genetics. 7 (3): 439–448. Bibcode:2006ConG....7..439F. doi:10.1007/s10592-006-9139-4.

[Gersmann-4] Gersmann, Hanna (October 25, 2011). "Javan rhino driven to extinction in Vietnam, conservationists say". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 25 October 2011.

[Biotropica-5] Corlett, Richard T. (2007). "The Impact of Hunting on the Mammalian Fauna of Tropical Asian Forests". Biotropica. 39 (3): 202–303. Bibcode:2007Biotr..39..292C. doi:10.1111/j.1744-7429.2007.00271.x.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]