เวย์ไห่
นครเวย์ไห่ 威海市 | |
|---|---|
ทิวทัศน์นครเวย์ไห่, ประตูแห่งความสุขเวย์ไห่ (เวย์ไห่ซิ่งฝูเหมิน), อนุสรณ์สถานสงครามจีน-ญี่ปุ่น ที่เกาะหลิวกง | |
 | |
 นครเวย์ไห่ในมณฑลชานตง | |
  นครเวย์ไห่ ที่ตั้งในประเทศจีน | |
| พิกัด (สำนักงานบริหารนครเวย์ไห่): 37°30′48″N 122°07′14″E / 37.5133°N 122.1205°E | |
| ประเทศ | สาธารณรัฐประชาชนจีน |
| มณฑล | ชานตง |
| เขตการปกครองระดับอำเภอ | 4 |
| เขตการปกครองระดับตำบล | 66 |
| ศูนย์กลางการปกครอง | เขตหฺวันชุ่ย (环翠区) |
| การปกครอง | |
| • เลขาธิการพรรค | หวาง หลู่หมิง (王鲁明) |
| • นายกเทศมนตรี | จาง ไห่ปัว (张海波) |
| พื้นที่[1] | |
| • ทั้งจังหวัด | 5,797 ตร.กม. (2,238 ตร.ไมล์) |
| • เขตเมือง | 2,605.9 ตร.กม. (1,006.1 ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 776.7 ตร.กม. (299.9 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (ข้อมูลประชากรทั้งหมดมาจากสำมะโนปี 2020, ข้อมูลอื่นมาจากสำมะโนปี 2010)[2] | |
| • ทั้งจังหวัด | 2,906,548 คน |
| • ความหนาแน่น | 500 คน/ตร.กม. (1,300 คน/ตร.ไมล์) |
| • เขตเมือง | 1,517,935 คน |
| • ความหนาแน่นเขตเมือง | 580 คน/ตร.กม. (1,500 คน/ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 844,310 คน |
| • ความหนาแน่นรวมปริมณฑล | 1,100 คน/ตร.กม. (2,800 คน/ตร.ไมล์) |
| เขตเวลา | UTC+08:00 (มาตรฐานจีน) |
| รหัสพื้นที่ | 631 |
| รหัส ISO 3166 | CN-SD-10 |
| GDP | RMB178 พันล้าน (2008) |
| GDP ต่อหัว | RMB63,519 (2008) |
| อักษรนำหน้าป้ายทะเบียนรถ | 鲁K |
| รหัสเขตการปกครอง | 371000 |
| เว็บไซต์ | www.weihai.gov.cn |
| ดอกไม้ประจำเมือง: หอมหมื่นลี้ (Osmanthus fragrans) ต้นไม้ประจำเมือง: ซิลก์ทรี (Albizia julibrissin) | |
เวย์ไห่ (จีน: 威海; พินอิน: Wēihǎi) เดิมเรียกว่า เวย์ไห่เว่ย์ (จีนตัวเต็ม: 威海衞; จีนตัวย่อ: 威海卫; พินอิน: Wēihǎiwèi; แปลตรงตัว: "ผู้พิทักษ์แห่งท้องทะเลอันทรงพลัง") เป็นนครระดับจังหวัดและเมืองท่าที่สำคัญทางตะวันออกสุดของมณฑลชานตง มีอาณาเขตทางทิศตะวันตกติดกับยานไถ และทิศตะวันออกติดกับทะเลเหลือง และเป็นนครของประเทศจีนที่ใกล้กับประเทศเกาหลีใต้มากที่สุด
จากการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2010 เวย์ไห่มีประชากร 2,804,771 คน ในจำนวนนี้ มี 844,310 คนที่อาศัยอยู่ในตัวเมือง ซึ่งคือ เขตหฺวันชุ่ย แต่ปัจจุบันมีเขตเหวินเติงที่เป็นเขตเมืองขยายของเวย์ไห่ และยังมีนครหรงเฉิง ซึ่งเป็นนครระดับอำเภอที่อยู่ในเขตนครเวย์ไห่ เป็นอีกตัวเมืองหนึ่งที่มีผู้อยู่อาศัย 714,355 คน มีรถไฟใต้ดินที่อยู่ในแผน 4 สาย ระยะทาง 204.6 กิโลเมตร (127.1 ไมล์) เพื่อเชื่อมเขตทั้งหมดของเวย์ไห่ โดยในระยะแรกมีแผนเปิดให้บริการสาย 1 และสาย 2 ปี 2025
ระหว่างปี 1898 ถึง 1930 ศูนย์กลางของเวย์ไห่ (ปัจจุบันคือเขตหฺวันชุ่ย) เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนเช่าของอังกฤษที่มีชื่อว่า เวย์ไห่เว่ย์ โดยในช่วงเวลานั้น เมืองนี้เป็นรู้จักในชื่อ พอร์ตเอ็ดเวิร์ด มีฐานะเป็นเมืองหลวงของดินแดนเวย์ไห่เว่ย์[3]
เขตการปกครอง
[แก้]นครระดับจังหวัดเวย์ไห่แบ่งออกเป็น 4 เขตการปกครองระดับอำเภอ ได้แก่ 2 เขต และ 2 นครระดับอำเภอ
| แผนที่ | ||
|---|---|---|
| เขตการปกครอง | อักษรจีน | พินอิน |
| เขตหฺวันชุ่ย | 环翠区 | Huáncuì Qū |
| เขตเหวินเติง | 文登区 | Wéndēng Qū |
| นครหรงเฉิง | 荣成市 | Róngchéng Shì |
| นครหรู่ชาน | 乳山市 | Rǔshān Shì |
เขตการปกครองระดับอำเภอเหล่านี้แบ่งออกเป็นเขตการปกครองระดับตำบลทั้งหมด 66 แห่ง ได้แก่ 52 เมือง และ 14 แขวง
อ้างอิง
[แก้]เชิงอรรถ
[แก้]- ↑ 最新人口信息 www.hongheiku.com (ภาษาจีน). hongheiku. สืบค้นเมื่อ 12 January 2021.
- ↑ "China: Shāndōng (Prefectures, Cities, Districts and Counties) - Population Statistics, Charts and Map".
- ↑ Weihai, Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc. 8 October 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 September 2015.
แหล่งที่มา
[แก้]- . New International Encyclopedia. 1905.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
- "Government website of Weihai" (ภาษาจีน, อังกฤษ, ญี่ปุ่น และ เกาหลี).
จี่หนาน (เมืองหลวง) | ||
| นครระดับกิ่งมณฑล |  | |
| นครระดับจังหวัด | ||
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ภูมิศาสตร์ | |
