เจ็ตสตาร์
![]() | |||||||
| |||||||
ก่อตั้ง | ค.ศ. 2003 (22 ปี) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำเนินงาน | 25 พฤษภาคม ค.ศ. 2004 | ||||||
AOC # | CASA.AOC.0005 | ||||||
ฐานการบิน | |||||||
สะสมไมล์ | ควอนตัสฟรีเควนท์ฟลายเออร์ | ||||||
ขนาดฝูงบิน | 87 | ||||||
จุดหมาย | 39[1] | ||||||
บริษัทแม่ | ควอนตัส | ||||||
สำนักงานใหญ่ | ![]() | ||||||
บุคลากรหลัก | สเตฟานี ทัลลี (ซีอีโอ) | ||||||
เว็บไซต์ | www |
เจ็ตสตาร์แอร์เวย์ (อังกฤษ: Jetstar Airways) รู้จักกันในชื่อ เจ็ตสตาร์ (อังกฤษ: Jetstar) เป็นสายการบินราคาประหยัดสัญชาติออสเตรเลีย ที่มีสำนักงานใหญ่ในเมลเบิร์น[2][3] สายการบินเป็นบริษัทลูกของควอนตัส สายการบินแห่งชาติของประเทศ โดยเป็นกลยุทธ์สำคัญในการแข่งขันกับเวอร์จินบลู (เวอร์จินออสเตรเลียในปัจจุบัน)[4] โดยมีควอนตัสเป็นสายการบินที่ให้การบริการบนเครื่องแบบเต็มรูปแบบ และเจ็ตสตาร์เป็นสายการบินราคาประหยัดเพื่อสนองตลาดการบินในราคาที่ต่ำกว่า
สายการบินให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทางภายในประเทศ ระดับภูมิภาค และระหว่างประเทศจากฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานเมลเบิร์น โดยใช้ฝูงบินผสมซึ่งประกอบด้วยเครื่องบินตระกูลแอร์บัส เอ320 และโบอิง 787 ดรีมไลเนอร์ เช่นเดียวกับควอนตัส บริษัทแม่ เจ็ตสตาร์แข่งขันกับเวอร์จินออสเตรเลียเช่นเดียวกัน[5] นอกจากเจ็ตสตาร์แอร์เวย์แล้ว ควอนตัสยังถือหุ้นหลักๆในสายการบินในเครืออย่างเจ็ตสตาร์เอเชียแอร์เวย์และเจ็ตสตาร์เจแปน
กิจการองค์กร
[แก้]ผลประกอบการ
[แก้]ผลประกอบการของเครือเจ็ตสตาร์มีดังนี้ (โดยปีงบประมาณที่สิ้นสุดในวันที่ 30 มิถุนายน):[6]
รายได้ (ล้านดอลลาร์ออสเตรเลีย) |
กำไร (ล้านดอลลาร์ออสเตรเลีย) |
อัตราบรรทุกผู้โดยสาร (%) |
ฝูงบิน | อ้างอิง | |
---|---|---|---|---|---|
2012 | 3,076 | 203 | 79.2 | [7] | |
2013 | 3,288 | 138 | 79.1 | [8] | |
2014 | 3,222 | −116 | 77.9 | [9] | |
2015 | 3,464 | 230 | 79.9 | [10] | |
2016 | 3,636 | 452 | 81.5 | [11] | |
2017 | 3,600 | 417 | 83.1 | 95 | [12] |
2018 | 3,795 | 457 | 85.6 | 93 | [13] |
2019 | 3,961 | 400 | 86.1 | 94 | [14] |
2020 | 3,006 | −26 | 84.3 | 87 | [15] |
2021 | 1,140 | −541 | 71.3 | 78 | [16] |
2022 | 1,440 | −796 | 71.2 | 76 | [17] |
2023 | 4,235 | 404 | 86.4 | 81 | [18] |
การตลาด
[แก้]ตั้งแต่ปี 2004 ถึง 2006 เจ็ตสตาร์ได้มีสัญลักษณ์นำโชค "จูลีเดอะเจ็ตสตาร์เกิร์ล" รับบทโดยนักแสดงมักดา ซูบันสกี[ต้องการอ้างอิง] สโลแกนโฆษณาของเจ็ตสตาร์ คือ "ราคาประหยัดทั้งวันทุกวัน" (All day every day low fares) ในปี 2006 คำพูด "Let's Fly Jetstar tonight" และการรับบทของซูบันสกีก็ได้หยุดลง และถูกแทนที่ด้วยสโลแกน "It's All About Choice / Fly Away" (ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น "Low Fares, Good Time")[ต้องการอ้างอิง]
รายการโทรทัศน์
[แก้]เครือข่ายไนน์เน็ตเวิร์กเริ่มออกอากาศซีรีส์เรื่อง โกอิงเพลสเซส ตั้งแต่เดือนตุลาคม ค.ศ. 2007 ซีรีส์ความยาว 8 ตอนนี้จะเล่าถึงชีวิตประจำวันของพนักงานสายการบินเจ็ตสตาร์ที่ได้รับคัดเลือกในท่าอากาศยานเมลเบิร์น โดยซีรีส์จะเล่าถึงเรื่องราวดราม่าของพนักงานเช็คอินระหว่างเที่ยวบินและพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินต่างชาติคนใหม่[ต้องการอ้างอิง]
การสนับสนุน
[แก้]เจ็ตสตาร์เป็นผู้สนับสนุนหลักของโกลดโคสต์ไทนทันในแนชนัลรักบี้ลีก ตั้งแต่ปี 2008 จนถึงปี 2012[19][20] ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2008 เจ็ตสตาร์ได้รับเลือกให้เป็นสายการบินอย่างเป็นทางการของเอ็นอาร์แอล โดยได้มีการตกแต่งแอร์บัส เอ320 ลำหนึ่งด้วยสติกเกอร์พิเศษเพื่อโฆษณาความสัมพันธ์ระหว่างสายการบิน[21]
จุดหมายปลายทาง
[แก้]
ข้อตกลงการบินร่วม
[แก้]ณ เดือนมกราคม ค.ศ. 2025 เจ็ตสตาร์แอร์เวย์ได้มีข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[24]
ฝูงบิน
[แก้]ฝูงบินปัจจุบัน
[แก้]ณ เดือนมกราคม ค.ศ. 2025 เจ็ตสตาร์มีเครื่องบินประจำการอยู่ในฝูงบินดังนี้:[27][28][29]
เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร | หมายเหตุ | ||
---|---|---|---|---|---|---|
J | Y | รวม | ||||
แอร์บัส เอ320-200 | 49 | — | — | 180 | 180[27] | |
186 | 186 | |||||
แอร์บัส เอ320นีโอ | 2 | 11[30] | — | 188 | 188 | เริ่มส่งมอบในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2024[31] |
แอร์บัส เอ321-200 | 6 | — | — | 230 | 230[27] | |
แอร์บัส เอ321แอลอาร์ | 19 | 6[30] | — | 232 | 232[32] | |
แอร์บัส เอ321เอ็กซ์แอลอาร์ | — | 12[30] | รอประกาศ | เริ่มส่งมอบในปี 2025 | ||
โบอิง 787-8 | 11[33] | — | 21 | 314 | 335 | จะปรับปรุงห้องโดยสารใหม่ตั้งแต่ปลายปี 2025[34] |
รวม | 87 | 29 |
เจ็ตสตาร์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 10.3 ปี
ฝูงบินในอดีต
[แก้]เจ็ตสตาร์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:
เครื่องบิน | จำนวน | เริ่มประจำการ | ปลดประจำการ | หมายเหตุ |
---|---|---|---|---|
แอร์บัส เอ330-200 | 11 | 2006 | 2015 | โอนย้ายไปยังควอนตัส |
โบอิง 717-200 | 14 | 2004 | 2007 | รับต่อจากอิมพัลส์แอร์ไลน์ โอนย้ายไปยังควอนตัสลิงก์ |
เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา แดช 8-300 | 5 | 2015 | 2019 | ให้บริการโดยอีสเทิร์นออสเรเลียแอร์ไลน์ โอนย้ายกลับไปยังควอนตัสลิงก์ |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Jetstar airways on ch-aviation". ch-aviation (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-11-09.
- ↑ "Corporate addresses". Jetstar Airways. สืบค้นเมื่อ 12 August 2009.
- ↑ "Terms of use." Jetstar. Retrieved on 25 December 2010. "Licensed Address: 473 Bourke St, Melbourne Vic 3000"
- ↑ "Qantas: The Australian flag carrier undergoes a metamorphosis as it attains 90 years of operations". Airline Leader. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-05. สืบค้นเมื่อ 23 July 2013.
- ↑ "Tiger air becomes part of Virgin". News Life Media. 8 July 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 November 2013. สืบค้นเมื่อ 29 July 2013.
- ↑ "Qantas Annual Reports". investor.qantas.com. สืบค้นเมื่อ 2024-08-16.
- ↑ "Preliminary Final Report 2012" (PDF). Qantas Airways Ltd. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 16 September 2012.
- ↑ "Preliminary Final Report 2013" (PDF). Qantas Airways Ltd. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 3 March 2016. สืบค้นเมื่อ 29 August 2013.
- ↑ "Preliminary Final Report 2014" (PDF). Qantas Airways Ltd. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 3 March 2016. สืบค้นเมื่อ 28 August 2014.
- ↑ "Preliminary Final Report 2015" (PDF). Qantas Airways Ltd. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ 20 August 2015.
- ↑ "Qantas Annual Report 2016" (PDF). Qantas Airways Ltd. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 21 April 2021. สืบค้นเมื่อ 27 September 2017.
- ↑ "Qantas Annual Report 2017" (PDF). Qantas Airways Ltd. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 21 April 2021. สืบค้นเมื่อ 27 September 2017.
- ↑ "Qantas Annual Report 2018" (PDF). Qantas Airways Ltd. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 April 2021. สืบค้นเมื่อ 30 May 2019.
- ↑ "Qantas Annual Report 2019" (PDF). Qantas Airways Ltd. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 27 November 2020. สืบค้นเมื่อ 13 December 2019.
- ↑ "Qantas Annual Report 2020" (PDF). Qantas Airways Ltd. สืบค้นเมื่อ 1 March 2023.
- ↑ "Qantas Annual Report 2021" (PDF). Qantas Airways Ltd. สืบค้นเมื่อ 1 March 2023.
- ↑ "Qantas Annual Report 2022" (PDF). Qantas Airways Ltd. สืบค้นเมื่อ 1 March 2023.
- ↑ "Qantas Annual Report 2023" (PDF). Qantas Airways Ltd. สืบค้นเมื่อ 24 August 2023.
- ↑ "It's the Jetstar Gold Coast Titans" – Gold Coast Titans Media Release เก็บถาวร 22 กรกฎาคม 2008 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน retrieved 22 January 2009.
- ↑ Long, Michael (15 June 2012). "iSelect renames the Gold Coast Titans". SportsPro. สืบค้นเมื่อ 20 June 2019.
- ↑ "Australian Kangaroos coach and captain launch Jetstar partnership, ‘Go Roos’ aircraft and PlayJetstarRugbyLeague.com" – Jetstar Media Release เก็บถาวร 23 พฤษภาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน retrieved 22 January 2009.
- ↑ Route maps of the Jetstar subsidiaries, accessed via"FlightConnections". FlightConnections. สืบค้นเมื่อ 1 Sep 2024.
- ↑ "Jetstar Online Booking". Jetstar. สืบค้นเมื่อ 1 Sep 2024.
- ↑ "Profile on Jetstar Airways". CAPA. Centre for Aviation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 November 2016. สืบค้นเมื่อ 2 November 2016.
- ↑ "Finnair / Qantas Group expands codeshare partnership from late-March 2019". Routesonline. 12 March 2019.
- ↑ 제주항공-濠 제트스타, 인천~골드코스트 공동운항 (ภาษาเกาหลี). 파이낸셜뉴스 (Financial News). 3 May 2019.
- ↑ 27.0 27.1 27.2 "Our fleet". Jetstar Airways.
- ↑ Airbus Orders and Deliveries (XLS), monthly updated, accessed via "Orders & deliveries". Airbus. Airbus SAS. 30 September 2022.
- ↑ "Qantas' international plans to emerge from the "Hermit Kingdom"". CAPA - Centre for Aviation (ภาษาอังกฤษ). 26 August 2021.
- ↑ 30.0 30.1 30.2 https://www.qantasnewsroom.com.au/wp-content/uploads/2024/08/Fact-Sheet-Qantas-Group-Fleet-Renewal.pdf
- ↑ Nelson, Jake (2024-10-31). "Jetstar's first A320neo spotted in flight tests". Australian Aviation. สืบค้นเมื่อ 2024-10-31.
- ↑ "Jetstar's new A321neo fleet will improve range and comfort". Jetstar newsroom (Press release). May 2022.
- ↑ "First Jetstar 787 in final assembly". Australian Aviation. 5 June 2013.
- ↑ "Jetstar announces major revamp of its Boeing 787 international fleet". Jetstar Newsroom. 2023-11-09. สืบค้นเมื่อ 2023-11-11.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้] วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เครือเจ็ตสตาร์