สุลต่านไซฟุล รีจัล

พระนามเต็ม
	ไซฟุล รีจัล นูรุล อาลัม อิบนี อับดุล กาฮาร์ จาลีลุล อาลัม
พระรัชกาลนาม
	ซุลตัน ไซฟุล รีจัล นุรุล อาลัม อิบนี อัล-มัรฮุม ปาดูกา ซรี เบอกาวัน ซุลตัน อับดุล กาฮาร์ จาลีลุล อาลัม

ไซฟุล รีจัล
ไซฟุล รีจัล
สุลต่านบรูไน
ครองราชย์	ค.ศ. 1533–1581
ก่อนหน้า	อับดุล กาฮาร์
ถัดไป	ชะฮ์ เบอรูไน
พระราชสมภพ	บรูไน; ไซฟุล รีจัล
สวรรคต	ค.ศ. 1581; อิซตานามาซากง บรูไน ประเทศบรูไน
ฝังพระศพ	สุสานมุสลิมเกียงเกะฮ์
พระราชบุตร; รายละเอียด	สุลต่านชะฮ์ เบอรูไน ; สุลต่านมูฮัมมัด ฮาซัน ; ราจา บนดา ; เปองีรัน อานัก กาซิม
พระนามเต็ม
	ไซฟุล รีจัล นูรุล อาลัม อิบนี อับดุล กาฮาร์ จาลีลุล อาลัม
พระรัชกาลนาม
	ซุลตัน ไซฟุล รีจัล นุรุล อาลัม อิบนี อัล-มัรฮุม ปาดูกา ซรี เบอกาวัน ซุลตัน อับดุล กาฮาร์ จาลีลุล อาลัม
พระราชบิดา	สุลต่านอับดุล กาฮาร์
ศาสนา	อิสลามนิกายซุนนี

สุลต่านไซฟุล รีจัล อิบนี อับดุล กาฮาร์ (มลายู: Saiful Rijal ibni Abdul Kahar, سيف الرجال ابن عبد القهار‎; สวรรคต ค.ศ. 1581)^[1] บางครั้งสะกดเป็น ไซฟุล เรอฮัล (Saiful Rehal) และ ไซฟุล รีซัล (Saiful Rizal)^[2] เป็นสุลต่านบรูไนองค์ที่ 7 ที่ครองราชย์ใน ค.ศ. 1533 ถึง 1581 ในรัชสมัยพระองค์พบกับสงครามกัสติยาที่ปะทะกันระหว่างจักรวรรดิบรูไนกับสเปน พระองค์ยังเป็นที่รู้จักจากเผยแพร่หลักคำสอนอิสลามทั่วเกาะบอร์เนียวและฟิลิปปินส์^[3] ชาวสเปนยังรู้จักพระองค์ด้วยพระนาม สุลต่านลีฆาร์ (Sultan Lixar)^[4] และ สุลต่านนูลา อาลัน (Sultan Nula Alan)^[5]

รัชสมัย

ครองราชย์

เปองีรัน มูดา ไซฟุล รีจัลเป็นพระราชโอรสองค์โตในสุลต่านอับดุล กาฮาร์^[6] ทำให้พระองค์เป็นผู้สืบราชบัลลังก์หลังพระราชบิดาสละราชสมบัติใน ค.ศ. 1533^[7]

สงครามกัสติยา

สวรรคต

มีรายงานว่าสุลต่านไซฟุล รีจัลประชวรใกล้บินตาลา แต่ภายหลังรายงานว่าหายดีและเสด็จกลับไปยังบรูไน พระองค์ประทับในอิซตานามาซากงริมแม่น้ำเกอดายัน ซึ่งเป็นที่ที่พระองค์สวรรคตใน ค.ศ. 1581^[8] พระบรมศพของพระองค์ถูกฝังไว้ในสุสานมุสลิมเกียงเกะฮ์^[9]

ชีวิตส่วนพระองค์

สุลต่านไซฟุล รีจัลมีพระราชโอรสธิดา ดังนี้:

สุลต่านชะฮ์ เบอรูไน สุลต่านบรูไนองค์ที่ 8^[10]
สุลต่านมูฮัมมัด ฮาซัน สุลต่านบรูไนองค์ที่ 9^[11]
เปองีรัน อานัก กาซิม^[12]
ราจา บนดา (ปูเตอรี ลัมตูรัก) พระมเหสีในสุลต่านอับดุล ฆอฟูร์ มูฮียุดดีน ชะฮ์^[13]^[14]

ดูเพิ่ม

รายพระนามสุลต่านบรูไน

อ้างอิง

↑ Othman, Mahmud Saedon Awang (2008). A review on the implementation and administration of Islamic law in Brunei Darussalam (ภาษาอังกฤษ). Islamic Da'wah Centre. p. 34.
↑ Political and Cultural History of the Philippines: Since time began to British Occupation. Written by Eufronio Melo Alip
↑ Borneo Bulletin Brunei Yearbook (ภาษาอังกฤษ). Brunei Press Sdn. Bhd. in collaboration with Integrated Information Pte. Limited. 2007. pp. E-89.
↑ Saunders, Graham (2013-11-05). A History of Brunei (ภาษาอังกฤษ). Routledge. p. 55. ISBN 978-1-136-87394-2.
↑ Awang.), Mohd Jamil Al-Sufri (Pehin Orang Kaya Amar Diraja Dato Seri Utama Haji (1997). Tarsilah Brunei: Zaman kegemilangan dan kemasyhuran (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. p. 98.
↑ Souza, George Bryan; Turley, Jeffrey Scott (2015-11-09). The Boxer Codex: Transcription and Translation of an Illustrated Late Sixteenth-Century Spanish Manuscript Concerning the Geography, History and Ethnography of the Pacific, South-east and East Asia (ภาษาอังกฤษ). BRILL. p. 404. ISBN 978-90-04-30154-2.
↑ Bowman, John S. (2000-09-05). Columbia Chronologies of Asian History and Culture (ภาษาอังกฤษ). Columbia University Press. p. 410. ISBN 978-0-231-50004-3.
↑ Journal of the Straits Branch of the Royal Asiatic Society (ภาษาอังกฤษ). 1880. p. 10.
↑ "Sejarah Sultan-Sultan Brunei" (PDF). Hmjubliemas.gov.bn. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-04-21. สืบค้นเมื่อ 3 February 2018.
↑ Awang.), Mohd Jamil Al-Sufri (Pehin Orang Kaya Amar Diraja Dato Seri Utama Haji (1990). Tarsilah Brunei: sejarah awal dan perkembangan Islam (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. p. 46.
↑ Brunei, Muzium (1969). Brunei Museum Journal (ภาษาอังกฤษ). Brunei Museum. p. 151.
↑ Pusaka: berita Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan, Belia dan Sukan Negara Brunei Darussalam (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan, Belia dan Sukan Negara Brunei Darussalam. 2015. p. 45.
↑ Umar (Haji.), Awang Mohd Jamil al-Sufri bin Awang; Awang.), Mohd Jamil Al-Sufri (Pehin Orang Kaya Amar Diraja Dato Seri Utama Haji (1995). Sultan Tengah: sultan Sarawak pertama dan terakhir (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. p. 4.
↑ Daulat (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. 1992. p. 50.

ก่อนหน้า		สุลต่านไซฟุล รีจัล		ถัดไป
อับดุล กาฮาร์		สุลต่านบรูไน (ค.ศ. 1533–1581)		ชะฮ์ เบอรูไน

[1] Othman, Mahmud Saedon Awang (2008). A review on the implementation and administration of Islamic law in Brunei Darussalam (ภาษาอังกฤษ). Islamic Da'wah Centre. p. 34.

[2] Political and Cultural History of the Philippines: Since time began to British Occupation. Written by Eufronio Melo Alip

[3] Borneo Bulletin Brunei Yearbook (ภาษาอังกฤษ). Brunei Press Sdn. Bhd. in collaboration with Integrated Information Pte. Limited. 2007. pp. E-89.

[4] Saunders, Graham (2013-11-05). A History of Brunei (ภาษาอังกฤษ). Routledge. p. 55. ISBN 978-1-136-87394-2.

[5] Awang.), Mohd Jamil Al-Sufri (Pehin Orang Kaya Amar Diraja Dato Seri Utama Haji (1997). Tarsilah Brunei: Zaman kegemilangan dan kemasyhuran (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. p. 98.

[6] Souza, George Bryan; Turley, Jeffrey Scott (2015-11-09). The Boxer Codex: Transcription and Translation of an Illustrated Late Sixteenth-Century Spanish Manuscript Concerning the Geography, History and Ethnography of the Pacific, South-east and East Asia (ภาษาอังกฤษ). BRILL. p. 404. ISBN 978-90-04-30154-2.

[7] Bowman, John S. (2000-09-05). Columbia Chronologies of Asian History and Culture (ภาษาอังกฤษ). Columbia University Press. p. 410. ISBN 978-0-231-50004-3.

[8] Journal of the Straits Branch of the Royal Asiatic Society (ภาษาอังกฤษ). 1880. p. 10.

[Sejarah_Sultan-Sultan_Brunei-9] "Sejarah Sultan-Sultan Brunei" (PDF). Hmjubliemas.gov.bn. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-04-21. สืบค้นเมื่อ 3 February 2018.

[10] Awang.), Mohd Jamil Al-Sufri (Pehin Orang Kaya Amar Diraja Dato Seri Utama Haji (1990). Tarsilah Brunei: sejarah awal dan perkembangan Islam (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. p. 46.

[11] Brunei, Muzium (1969). Brunei Museum Journal (ภาษาอังกฤษ). Brunei Museum. p. 151.

[12] Pusaka: berita Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan, Belia dan Sukan Negara Brunei Darussalam (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan, Belia dan Sukan Negara Brunei Darussalam. 2015. p. 45.

[13] Umar (Haji.), Awang Mohd Jamil al-Sufri bin Awang; Awang.), Mohd Jamil Al-Sufri (Pehin Orang Kaya Amar Diraja Dato Seri Utama Haji (1995). Sultan Tengah: sultan Sarawak pertama dan terakhir (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. p. 4.

[14] Daulat (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. 1992. p. 50.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]