ข้ามไปเนื้อหา

วัฒนธรรมระดับต่ำ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก วัฒนธรรมต่ำ)
มุขตลกวัฒนธรรมระดับต่ำ:
การจูบพระบาทของพระสันตปาปา
ฉากขัดศาสนาเป็นมุขตลกวัฒนธรรมระดับต่ำจากชุดงานตัดไม้ Papstsbotbilder (Depictions of Papal Messages, 1545) โดย Lucas Cranach the Elder[1] ผู้ได้รับการว่าจ้างจากมาร์ติน ลูเทอร์[2]

ในสังคม คำว่า วัฒนธรรมระดับต่ำ (อังกฤษ: low culture) ใช้เปรียบกับวัฒนธรรมสมัยนิยมที่มักดึงดูดมวลชนในวัฒนธรรมระดับกลางหรือระดับล่างของสังคมหนึ่งได้อย่างกว้างขวาง[3] ตรงกันข้ามกับวัฒนธรรมระดับสูงที่ดึงดูดประชากรกลุ่มเล็ก ซึ่งมักจะเป็นชนชั้นสูง ทฤษฎีวัฒนธรรมเสนอว่าทั้งวัฒนธรรมระดับสูงและระดับต่ำเป็นวัฒนธรรมย่อยในสังคม เนื่องจากอุตสาหกรรมวัฒนธรรมผลิตวัฒนธรรมสมัยนิยมทุกประเภทสำหรับเศรษฐกิจสังคมทุกชนชั้นจำนวนมาก[4] ชนชั้นสูงก็ชื่นชอบวัฒนธรรมระดับล่างเช่นกัน แม้จะถูกมองเป็นลักษณะเฉพาะของชนชั้นทางสังคมที่มีการศึกษาต่ำ สิ่งนี้ทำให้เนื้อหาที่อยู่ในประเภทนี้เป็นสื่อที่มีการบริโภคกันมากที่สุดในวัฒนธรรมโดยรวม[5] วัฒนธรรมระดับต่ำมีรูปแบบต่าง ๆ จำนวนมากในหลากหลายวัฒนธรรม โดยสิ่งที่จัดทำเป็นสื่อเหล่านี้มักสร้างขึ้นจากวัสดุราคาถูกและเน่าเสียง่าย บางคนมองว่าวลี วัฒนธรรมระดับต่ำ เป็นแนวคิดเหยียดหยามที่จัดขึ้นเพื่อดูหมิ่นองค์ประกอบวัฒนธรรมประชานิยมหรือชนเผ่าที่คนอื่นอาจมองว่า "ด้อยกว่า"[6]

มาตรฐานและคำนิยาม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Oberman, Heiko Augustinus (1994). The Impact of the Reformation: Essays. Grand Rapids, Michigan: Wm. B. Eerdmans Publishing. p. 61. ISBN 978-0-8028-0732-8.
  2. Edwards, Mark U. Jr. (2004). Luther's Last Battles: Politics And Polemics 1531-46. Minneapolis, Minnesota: Augsburg Fortress. p. 4. ISBN 978-0-8006-3735-4.
  3. Bru, Sascha; Nuijs, Laurence; Hjartarson, Benedikt; Nicholls, Peter; Ørum, Tania; Berg, Hubert, บ.ก. (2011-11-20). Regarding the Popular: Modernism, the Avant-Garde and High and Low Culture. De Gruyter. doi:10.1515/9783110274691. ISBN 978-3-11-027456-1.
  4. Lane Crothers (2021). Globalization and American Popular Culture. Rowman & Littlefield. p. 48. ISBN 978-1-5381-4269-1.
  5. Brottman, Mikita (2005). High theory/low culture. New York, NY: Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-6641-4.
  6. Pinney, Christopher (2006), "Four Types of Visual Culture", Handbook of Material Culture, London: SAGE Publications, pp. 131–144, doi:10.4135/9781848607972.n9, ISBN 9781412900393, สืบค้นเมื่อ 2023-11-20