รางวัลรามอน แมกไซไซ
รางวัลรามอน แมกไซไซ หรือ รางวัลแมกไซไซ (Ramon Magsaysay Award) เป็นรางวัลที่ก่อตั้งขึ้น เมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1957 โดยคณะกรรมการของกองทุนร็อกกี้เฟลเลอร์ บราเธอร์ส (Rockefeller Brothers Fund) ซึ่งมีสำนักงานอยู่ในนครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกาโดยการสนับสนุนของรัฐบาลฟิลิปปินส์ รางวัลแมกไซไซนั้น ถือเสมือนหนึ่งรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพของเอเชียเลยทีเดียว
ประวัติ
[แก้]รางวัลนี้ได้ก่อตั้งขึ้นเพื่อเชิดชูเกียรติแก่นายรามอน แมกไซไซ อดีตประธานาธิบดีของฟิลิปปินส์ และเพื่อเป็นแบบอย่างอันดีงามของการอุทิศตนทำงานบริการประชาชนในสังคมประชาธิปไตย โดยมีมูลนิธิรางวัลรามอน แมกไซไซ (Ramon Magsaysay Award Foundation) เป็นผู้มอบรางวัลแก่บุคคลและนิติบุคคลในเอเชีย ที่ประสบความสำเร็จอันดียิ่งในแต่ละสาขา โดยไม่คำนึงถึงเชื้อชาติ สัญชาติ ศาสนา และเพศ
ประเภท
[แก้]แบ่งเป็น 6 สาขาด้วยกัน ได้แก่
- บริการรัฐกิจ (Government Service) ประกอบด้วยด้านการบริหาร ด้านตุลาการ ด้านการออกกฎหมาย ด้านการทหาร
- บริการสาธารณะ (Public Service)
- ผู้นำชุมชน (Community Leadership)
- วารสารศาสตร์,วรรณกรรม และศิลปะการสื่อสารเชิงสร้างสรรค์ (Journalism, Literature and Creative Communication arts) เช่น การเขียน การตีพิมพ์ ภาพถ่าย หรือการถ่ายทอดทางวิทยุ โทรทัศน์ ภาพยนตร์ หรือการแสดงศิลปะ
- สันติภาพและความเข้าใจระหว่างประเทศ (Peace and International Understanding) การมีส่วนร่วมในการพัฒนาความสัมพันธ์ สันติภาพ ความสามัคคี ซึ่งเป็นรากฐานสำหรับการพัฒนาที่ยั่งยืนทั้งในและระหว่างประเทศ[1]
- ผู้นำในภาวะฉุกเฉิน (Emergent Leadership)
รายนามผู้ได้รับรางวัลแมกไซไซ
[แก้]| รายนามชาวไทยที่ได้รับรางวัลรามอน แมกไซไซ | ||
|---|---|---|
| ปี | ชื่อ | สาขา |
| ค.ศ. 1961 | นิลวรรณ ปิ่นทอง | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 1965 | ศาสตราจารย์ พันตรี ดร.ป๋วย อึ้งภากรณ์ | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 1966 | นายแพทย์ฝน แสงสิงแก้ว | สาขาบริการรัฐกิจ |
| ค.ศ. 1967 | หม่อมเจ้าสิทธิพร กฤดากร | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 1971 | ประยูร จรรยาวงษ์ | สาขาวารสารศาสตร์, วรรณกรรม และศิลปะการสื่อสารเชิงสร้างสรรค์ |
| ค.ศ. 1973 | นายแพทย์กระแสร์ ชนะวงศ์ | สาขาผู้นำชุมชน |
| ค.ศ. 1975 | พระจำรูญ ปานจันทร์ | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 1978 | ประทีป อึ้งทรงธรรม ฮาตะ | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 1981 | ศาสตราจารย์นายแพทย์ประเวศ วะสี | สาขาบริการรัฐกิจ |
| ค.ศ. 1983 | เฟื้อ หริพิทักษ์ | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 1984 | ทองใบ ทองเปาด์ | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 1987 | ศาสตราจารย์นายแพทย์อารี วัลยเสวี | สาขาผู้นำชุมชน |
| ค.ศ. 1988 | โครงการหลวง | สาขาสันติภาพและความเข้าใจระหว่างประเทศ |
| ค.ศ. 1989 | สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย (AIT) | สาขาสันติภาพและความเข้าใจระหว่างประเทศ |
| ค.ศ. 1991 | สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 1992 | พลตรีจำลอง ศรีเมือง | สาขาบริการรัฐกิจ |
| ค.ศ. 1994 | มีชัย วีระไวทยะ | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 1997 | อานันท์ ปันยารชุน | สาขาบริการรัฐกิจ |
| ค.ศ. 1998 | โสภณ สุภาพงษ์ | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 2004 | ประยงค์ รณรงค์ | สาขาผู้นำชุมชน |
| ค.ศ. 2005 | จอน อึ๊งภากรณ์ | สาขาบริการรัฐกิจ |
| ค.ศ. 2008 | รองศาสตราจารย์นายแพทย์เทอดชัย ชีวะเกตุ | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 2009 | เภสัชกรหญิง ดร. กฤษณา ไกรสินธุ์ | สาขาบริการสาธารณะ |
| ค.ศ. 2019 | อังคณา นีละไพจิตร | สาขาบริการสาธารณะ |
อ้างอิง
[แก้]แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- มูลนิธิรางวัลรามอน แมกไซไซ เก็บถาวร 2005-09-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
 | บทความวิชา ความรู้ และศาสตร์ต่างนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |