ข้ามไปเนื้อหา

ภาวะเสียภาษา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ภาวะเสียการสื่อความ)
ภาวะเสียภาษา
(Aphasia)
บริเวณของสมองใหญ่ซีกซ้ายที่อาจก่อให้เกิดภาวะเสียภาษาได้เมื่อได้รับความเสียหาย[1]
การออกเสียง
สาขาวิชาประสาทวิทยา, จิตเวชศาสตร์
การรักษาภาษามือ, วจีบำบัด

ภาวะเสียภาษา[2] หรือ ภาวะเสียการสื่อความ[2] (อังกฤษ: aphasia หรือ dysphasia[a]) คือ ภาวะความบกพร่องที่ทำให้บุคคลไม่สามารถเข้าใจหรือสื่อสารด้วยภาษาได้ อันเป็นผลจากความเสียหายในบริเวณบางส่วนของสมองที่เจาะจง สาเหตุส่วนใหญ่ของภาวะดังกล่าวคือโรคหลอดเลือดสมองเฉียบพลันและการบาดเจ็บที่ศีรษะ นอกจากนี้ยังมีสาเหตุอื่น ๆ ที่พบได้น้อยกว่า เช่น เนื้องอกสมอง การติดเชื้อของสมอง หรือโรคสมองเสื่อมต่าง ๆ เป็นต้น

หมายเหตุ

[แก้]
  1. มีข้อมูลบางแหล่งระบุว่า aphasia กับ dysphasia มีความแตกต่างกันที่ระดับความรุนแรงของการสูญเสียภาษา เช่น aphasia เป็นการสูญเสียภาษาในระดับรุนแรง สูญเสียความสามารถในการพูดและการเข้าใจอย่างสมบูรณ์ ส่วน dysphasia เป็นความบกพร่องทางภาษาในระดับปานกลางเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ทั้งสองคำนี้มักพบการใช้แทนกันบ่อยครั้ง โดยหมายถึงได้ทั้งการสูญเสียภาษาแบบทั้งหมดและบางส่วน[3] ในปัจจุบันคำว่า dysphasia ถูกเลิกใช้ไปแล้วในวงการการดูแลสุขภาพ (healthcare) เนื่องจากมักสับสนกับคำว่า dysphagia (ภาวะกลืนลำบาก)[4]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Henseler I, Regenbrecht F, Obrig H (March 2014). "Lesion correlates of patholinguistic profiles in chronic aphasia: comparisons of syndrome-, modality- and symptom-level assessment". Brain. 137 (Pt 3): 918–930. doi:10.1093/brain/awt374. PMID 24525451.
  2. 2.0 2.1 สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. "ศัพท์บัญญัติ ๔๐ สาขาวิชา สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (สืบค้นคำว่า aphasia)". สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2025.
  3. Carly Vandergriendt (18 กันยายน 2018). "What Is Dysphasia?". Healthline. สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2025.
  4. Nita Crighton (13 สิงหาคม 2024). "Aphasia vs. Dysphasia: Understanding the Differences". Encompass Health. สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2025.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
การจำแนกโรค
ทรัพยากรภายนอก