พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 2 แห่งสกอตแลนด์
| พระเจ้าโรเบิร์ตที่ 2 | |
|---|---|
_i.JPG) | |
| พระมหากษัตริย์แห่งชาวสกอต | |
| ครองราชย์ | 22 กุมภาพันธ์ 1371 – 19 เมษายน 1390 |
| ราชาภิเษก | 26 มีนาคม ค.ศ. 1371 |
| ก่อนหน้า | พระเจ้าเดวิดที่ 2 |
| ถัดไป | พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 3 |
| ประสูติ | 2 มีนาคม ค.ศ. 1316 Paisley Abbey, Renfrewshire |
| สวรรคต | 19 เมษายน ค.ศ. 1390 (74 ปี) Dundonald Castle, Ayrshire |
| คู่อภิเษก | Elizabeth Mure Euphemia de Ross |
| พระราชบุตร | พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 3 วอลเทอร์ ลอร์ดแห่งไฟฟ์ รอเบิร์ต ดยุกแห่งออลบานี Alexander, Earl of Buchan David, Earl of Caithness Walter, Earl of Atholl Thomas, Bishop of St. Andrews |
| ราชวงศ์ | สทิวเวิร์ต |
| พระราชบิดา | วอลเทอร์ สทิวเวิร์ต สทิวเวิร์ตใหญ่ที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ |
| พระราชมารดา | มาร์โจรี บรูซ |
| ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ (อังกฤษ: Robert II of Scotland) ทรงเป็นกษัตริย์สกอตแลนด์ตั้งแต่ ค.ศ. 1371 จนเสด็จสวรรคตใน ค.ศ. 1390 พระองค์ทรงเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์สจวต ทรงเป็นโอรสของวอลเทอร์ สทิวเวิร์ต สทิวเวิร์ตใหญ่ที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ กับเจ้าหญิงมาร์โจรี บรูซ พระราชธิดาในพระเจ้ารอเบิร์ตที่ 1 แห่งสกอตแลนด์ ซึ่งสิ้นพระชนม์ไม่นานหลังทรงให้กำเนิดรอเบิร์ต[1] ใน ค.ศ. 1318 รัฐสภาสกอตแลนด์ก็ได้ประกาศให้รอเบิร์ตเป็นผู้สืบราชบัลลังก์สกอตแลนด์หากพระเจ้ารอเบิร์ตที่ 1 ผู้เป็นพระอัยกาเสด็จสวรรคต
อย่างไรก็ตาม ใน ค.ศ. 1324 พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 1 ได้มีพระราชโอรสนามว่าเจ้าชายเดวิด ทำให้ตำแหน่งรัชทายาทตกไปอยู่กับเจ้าชายเดวิดผู้มีศักดิ์เป็นพระมาตุลา ใน ค.ศ. 1326 บิดาของรอเบิร์ตก็ถึงแก่กรรม ทำให้รอเบิร์ตขึ้นสืบตำแหน่งเป็นสทิวเวิร์ตใหญ่แห่งสกอตแลนด์ขณะมีอายุเพียงสิบปี[1] พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 1 เสด็จสวรรคตใน ค.ศ. 1329 เจ้าชายเดวิดในวัยเพียง 5 ปีได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็นพระเจ้าเดวิดที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ ใน ค.ศ. 1363 พระเจ้าเดวิดพยายามผลักดันให้สิทธิในการสืบราชสมบัติตกไปอยู่กับสายแพลนแทเจอนิต แต่ถูกปฏิเสธจากรัฐสภา ใน ค.ศ. 1371 พระเจ้าเดวิดที่ 2 เสด็จสวรรคตโดยไม่มีทายาท ทำให้รอเบิร์ตขึ้นสืบราชสมบัติเป็นพระเจ้ารอเบิร์ตที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ในวัย 54 ชันษา
ยามที่ทรงขึ้นครองราชย์นั้นมีพระพลานามัยย่ำแย่ และแทบไม่สามารถทอดพระเนตรสิ่งต่าง ๆ ได้ ขณะนั้นอังกฤษได้ควบคุมดินแดนขนาดใหญ่ทางตอนใต้ของสกอตแลนด์ พระองค์เปิดทางให้ขุนนางทางภาคใต้ของสกอตแลนด์เข้าต่อสู้กับอังกฤษเพื่อทวงคืนผืนแผ่นดินสกอตแลนด์กลับคืนมา ทรงยุติการค้าขายกับอังกฤษและเริ่มความสัมพันธ์กับฝรั่งเศส ก่อน ค.ศ. 1384 สกอตแลนด์สามารถทวงคืนดินแดนมาได้เกือบทั้งหมด อย่างไรก็ตาม พระองค์ทรงถูกรัฐประหารเงียบใน ค.ศ. 1384 อำนาจทั้งหมดตกไปอยู่กับพระราชโอรสองค์โต จอห์น เอิร์ลแห่งแคร์ริก[2] (พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 3 ในอนาคต) พระองค์สวรรคตใน ค.ศ. 1390 ที่ปราสาทดันโดนัลด์
อ้างอิง
[แก้]
|  | |
1 องค์ที่เป็นทั้งกษัตริย์แห่งอังกฤษและกษัตริย์แห่งไอร์แลนด์ | ||