ข้ามไปเนื้อหา

พระสนมมีชิล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก พระสนมมีซิล)

พระสนมมีชิล (เกาหลี미실) คาดว่ามีชีวิตอยู่ในช่วง ค.ศ. 540-635 ตามประวัติศาสตร์ของชิลลา มีชิลเป็นบุคคลที่มีความสำคัญมากจากบันทึก ฮวารัง เซกี

ประวัติ

[แก้]

จากบันทึกฮวารัง เซกี ระบุว่านางเป็นบุตรีของแม่ทัพผู้หนึ่งในชิลลาและแม่ของนางเป็นน้องสาวของมเหสีของพระเจ้าชินฮึง และด้วยความสัมพันธ์เหล่านี้ จึงทำให้มีชิลมีอิทธิพลต่อราชวงศ์ การที่เธอเป็นภรรยาของ เซจง (Sejong) และนายทหารอย่างซ็อลว็อน (Seolwon) รวมถึงการที่นางมีศักดิ์เป็นนางสนมของของกษัตริย์ชิลลาถึง 3 รัชกาลต่อเนื่อง: พระเจ้าชินฮึง, พระเจ้าชินจี และพระเจ้าชินพย็อง ทั้งยังเป็นคนรักของเจ้าชายทงรยุน ทั้งนางยังมีลูกชายสองคนจากคนที่นางมีความสัมพันธ์ด้วยคือ ฮาจง และโพจง ซึ่งบิดาของทั้งสองล้วนเป็นบุคคลสำคัญของชิลลาจึงมีผลอย่างมากต่ออำนาจของนาง ซึ่งด้วยความสัมพันธ์กับบุคคลทั้งหมดที่กล่าวมา จึงกล่าวได้ว่าบุคคลทั้งหลายนั้นเป็นแหล่งที่มาของอำนาจของนาง

บทพิสูจน์อำนาจของมีชิล

[แก้]

มีชิลได้พิสูจน์พลังอำนาจอันมหาศาลของเธอ เมื่อเธอสั่งการให้ขุนนางทั้งหมดที่อยู่ในอาณัติ ลุกขึ้นต่อต้านอำนาจของพระเจ้าชินจี เพื่อขับไล่พระองค์ลงจากบัลลังก์ของชิลลา และ หลังนั้นนางเป็นผู้มีอำนาจตัวจริงในอาณาจักรชิลลายาวนานถึง 68 ปี นางถือเป็นสตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ชิลลา

เรื่องราวในภาพยนตร์

[แก้]

ในซีรีส์ ซอนต๊อก มหาราชินีสามแผ่นดิน (Queen Seon Deok) มีชิล (Mishil) เป็นหนึ่งในบุคคลที่มีอิทธิพลมากที่สุดในของอาณาจักรชิลลา ทำงานเป็นผู้หญิงรักษากฎหมาย (เป็นสนมพระเจ้าชินฮึง), ผู้ปกป้องราชวงศ์ (玺主, 새 주 , Seju) และเป็นว็อนฮวา (Wonhwa) (ผู้นำหญิงของกลุ่ม Hwarang ) นอกจากนี้เธอครอบครองปัญญาที่ทำให้เธอมีอำนาจมากขึ้นมากขึ้น

หนึ่งในตัวอย่างของอิทธิพลของเธอเป็นการขับไล่ของพระเจ้าชินจีออกจากราชบัลลังก์ แต่เดิมเธอต้องการที่จะเป็นมเหสีของพระเจ้าชินจี แต่ก็เขาหักหลังนางด้วยการผิดข้อตกลงของนางโดยพระองค์ปฏิเสธแม้ไม่รับรู้ของถึงการมีบุตรกับเธอ เนื่องจากเหตุนี้นางซึ่งมีเหล่าขุนนางและฝ่ายทหารที่อยู่ข้างเธอจึงก่อการกบฏเพื่อขับไล่พระเจ้าชินจีกษัตริย์แห่งชิลลาออกจากราชบังลังก์และแต่งตั้งให้หลานชายของเขา (หลานชายคนโตของพระเจ้าชินฮึง)เป็นกษัตริย์แทน

เพื่อครอบครองอำนาจทางการเมืองมีชิล จึงวางแผนการกำจัดเจ้าหญิงทั้งสองของชิลลา ซึ่งก็คือเจ้าหญิงช็อนมย็อง (天明公主 천명공주) และเจ้าหญิงท็อกมัน (ต่อมาคือพระราชินีซ็อนด็อก) แต่ก็ล้มเหลว นางจึงพยายามรัฐประหารเพื่อขับออกจากราชบัลลังก์ แต่เจ้าหญิงท็อกมันสามารถกอบกู้สถานการณ์ไว้ได้ นางจึงพยายามชิงอำนาจโดยใช้ยุทธวิธีสงครามกลางเมือง แต่ภายหลัง มีแม่ทัพผู้ภักดีต่อนางที่ชายแดนนำกำลังพลมาช่วยนาง ทำให้ชายแดนโดนข้าศึกบุก ด้วยความรักชาติของนาง นางจึงยอมแพ้และฆ่าตัวตายในที่สุด เธอเชื่อว่าถ้าเธอคิดก่อการยึดอำนาจให้เร็วกว่านี้ เจ้าหญิงท็อกมันจะไม่มีโอกาสได้มีสิทธิในราชบัลลังก์ชิลลา

ครอบครัว

[แก้]
  1. ปู่: แม่ทัพอาชี ลูกชายของ ซ็อนโม และ โพฮเย
  2. ย่า: ท่านหญิง ซัมฮย็อบ พระราชธิดาของพระเจ้าพ็อบฮึงและพระสนมพย็อกฮวา
  3. ตา: ยอง ซิลปาร์ค บุตรของแม่ทัพซูจีและท่านหญิงโพฮย็อน (พระราชธิดาของพระเจ้าโซจี)
  4. ยาย: เจ้าหญิงโกคินลูกสาวของ รังและ ท่านหญิงโอโด
  5. บิดา: แม่ทัพ มีจินบู
  6. มารดา: ท่านหญิง มโยโด
  7. น้องชาย: มีแซ็ง

สามี

[แก้]
  1. เซจง (Sejong)
  2. ซาดาฮัม (Sadaham)
  3. ซ็อลว็อน (Seolwon)
  4. พระเจ้าชินฮึง (King Jinheung) กษัตริย์องค์ที่ 24 ของชิลลา
  5. องค์ชายทงรยุน พระราชโอรสของพระเจ้าชินฮึง (King Jinheung) กษัตริย์องค์ที่ 24 ของชิลลา
  6. พระเจ้าชินจี (King Jinji) กษัตริย์องค์ที่ 25 ของชิลลา
  7. พระเจ้าชินพย็อง (King Jinpyeong) กษัตริย์องค์ที่ 26 ของชิลลา

บุตร

[แก้]
  1. ฮาจง บุตรคนโตของเซจง
  2. อกจง บุตรคนที่สองของเซจง
  3. โพจง บุตรของซ็อลว็อน
  4. องค์ชายซูจง พระราชโอรสของพระเจ้าชินฮึง
  5. เจ้าหญิงพันยา พระราชธิดาองค์โตของของพระเจ้าชินฮึง
  6. เจ้าหญิงนันยา พระราชธิดาองค์ที่สองของของพระเจ้าชินฮึง
  7. เจ้าหญิงฮีจอง พระราชธิดาของของพระเจ้าชินจี
  8. องค์ชายกัลมุน (พีดัม) พระราชโอรสของพระเจ้าชินจี
  9. เจ้าหญิงโพฮวา พระราชธิดาของของพระเจ้าชินพย็อง