มรณสักขีในศาสนาคริสต์
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
- ดูความหมายอื่นของ มรณสักขี ที่ มรณสักขี (แก้ความกำกวม)
ในศาสนาคริสต์ มรณสักขี (อังกฤษ: martyr) หมายถึงคริสต์ศาสนิกชนที่ถูกทรมานจนตายหรือถูกฆ่าหรือถูกลงโทษให้ประหารชีวิตเพราะความเชื่อ ในศาสนาคริสต์ยุคแรกมีผู้ถูกทรมานและฆ่าด้วยความทรมานต่างๆเช่นถูกขว้างด้วยก้อนหินให้ตาย ถูกตรึงกางเขน ถูกเผาทั้งเป็น และอื่น ๆ
คำว่า “martyr” มาจากภาษากรีกที่แปลว่า “พยาน” การฆ่าเช่นนี้เป็นผลจากการพยายามกำจัดคริสต์ศาสนิกชนอย่างเป็นทางการ (การเบียดเบียนทางศาสนา) เช่นในสมัยจักรวรรดิโรมันก่อนที่คริสต์ศาสนาจะเป็นศาสนาที่ถูกต้องตามกฎหมาย
คริสต์ศาสนิกชนคนแรกที่เป็นมรณสักขีคือนักบุญสเทเฟนที่บันทึกไว้ใน 6:8–8:3
ถูกขว้างด้วยก้อนหินจนถึงแก่ชีวิตเพราะศรัทธาในพระเยซูว่าเป็นพระเมสสิยาห์ และยังคงมีคริสต์ศาสนิกชนอีกหลายคนที่ถูกฆ่านอกจากนักบุญสเทเฟน ตามที่นักบุญเปาโลอัครทูตกล่าวว่ามีการขู่จะฆ่าสาวกของพระเยซูในเวลานั้นหลายครั้ง (กิจการ 9:1 )
ในคริสต์ศตวรรษต่อมาก็มีการเบียดเบียนคริสต์ศาสนิกชนอย่างเป็นทางการอีกหลายครั้งเช่นในระหว่างการปฏิรูปศาสนาฝ่ายโปรเตสแตนต์ โดยถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกนอกรีตหรือเป็น “พวกนิยมพระสันตะปาปา” (Papists)
มรณสักขีในสมัยอัครทูต (คริสต์ศตวรรษที่ 1)
[แก้]- นักบุญสเทเฟน “ปฐมมรณสักขี” (Protomartyr) ถูกขว้างด้วยก้อนหินจนตาย ราวปี ค.ศ. 35
- นักบุญยากอบ บุตรเศเบดี ถูกตัดหัวราวปี ค.ศ. 44
- นักบุญฟีลิปอัครทูต ถูกตรึงกางเขนเมื่อปี ค.ศ. 54
- นักบุญมัทธิวผู้นิพนธ์พระวรสาร ถูกฆ่าด้วยหอกหัวขวานเมื่อปี ค.ศ. 60
- นักบุญยากอบผู้ชอบธรรม ถูกซ้อมตายด้วยพลองหลังจากถูกตรึงกางเขนและขว้างด้วยหิน
- นักบุญมัทธีอัส ถูกขว้างด้วยก้อนหินและตัดหัว
- นักบุญอันดรูว์ ถูกตรึงบนกางเขนรูป “X”
- นักบุญมาระโกผู้นิพนธ์พระวรสาร ถูกซ้อมตาย
- นักบุญซีโมนเปโตร ถูกตรึงกางเขนหงายเท้า
- นักบุญเปาโลอัครทูต ถูกตัดหัวที่โรม
- นักบุญยูดาอัครทูต ถูกตรึงกางเขน
- นักบุญบารโธโลมิวอัครทูต ถูกตรึงกางเขน
- นักบุญโธมัสอัครทูต ถูกฆ่าด้วยหอก
- นักบุญลูกาผู้นิพนธ์พระวรสาร ถูกแขวนคอ
- นักบุญซีโมนเศโลเท ถูกตรึงกางเขนเมื่อปี ค.ศ. 74
หมายเหตุ: ตามตำนานนักบุญยอห์นอัครทูตถูกต้มในน้ำมันแต่รอดมาได้และเป็นอัครทูตองค์เดียวที่มิได้เป็นมรณสักขี