ทฤษฎีคาดหวัง
เศรษฐศาสตร์ |
---|
|
|
สาขาย่อย |
ทฤษฎีคาดหวัง[1] (อังกฤษ: Prospect theory) เป็นทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์พฤติกรรม (Behavioral economics) ที่แสดงวิธีที่มนุษย์เลือกระหว่างทางเลือกที่เป็นไปได้ ในสถานการณ์ที่มีความเสี่ยงแต่รู้ค่าความน่าจะเป็นของทางเลือก ทฤษฎีกำหนดว่า มนุษย์ตัดสินใจขึ้นอยู่กับค่าความขาดทุน (ผลลบ) หรือผลกำไร (ผลบวก) ที่อาจจะมี ไม่ได้ขึ้นอยู่กับค่าผลที่ได้โดยที่สุด และมนุษย์ประเมินค่าความขาดทุนและผลกำไรโดยใช้ฮิวริสติกบางอย่าง แบบจำลองนี้เป็นแบบพรรณนา (descriptive) เป็นแบบจำลองของการเลือกการตัดสินใจที่มีในชีวิตจริง ๆ ไม่ใช่เป็นการตัดสินใจที่อาจจะเหมาะสำหรับสถานการณ์มากที่สุด (optimal decision) ทฤษฎีนี้สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1979 และมีการพัฒนาขึ้นอีกในปี ค.ศ 1992 โดยแดเนียล คาฮ์นะมัน และอะมอส ทเวอร์สกี้ เป็นแบบจำลองที่มีความแม่นยำทางจิตวิทยามากกว่า expected utility hypothesis (สมมุติฐานอรรถประโยชน์ที่คาดหวัง) ในคำอธิบายดั้งเดิม คำว่า prospect หมายถึง ลอตเตอร์รี่
บทความ "Prospect Theory: An Analysis of Decision under Risk (ทฤษฎีคาดหวัง: การวิเคราะห์การตัดสินใจภายใต้ความเสี่ยง)" (ค.ศ. 1979) ของคาฮ์นะมันและทเวอร์สกี้ เป็น "บทความตั้งต้นของสาขาเศรษฐศาสตร์พฤติกรรม"[2]
เชิงอรรถและอ้างอิง
[แก้]- ↑ ธนาภรณ์ อธิปัญญากุล (2012). "ทฤษฎีอรรถประโยชน์คาดหวังและทฤษฎีคาดหวัง: ทัศนคติและพฤติกรรมการตัดสินใจของเกษตรกรที่มีต่อความเสี่ยง" (PDF). Khon Kaen Agr. J. 40: 269–278. สืบค้นเมื่อ 2014-04-07.
- ↑ Shafir & LeBoeuf 2002.
เชิงอรรถและอ้างอิง
[แก้]- Easterlin, Richard A. "Does Economic Growth Improve the Human Lot?", in Abramovitz, Moses; David, Paul A.; Reder, Melvin Warren (1974). Nations and Households in Economic Growth: Essays in Honor of Moses Abramovitz. Academic Press. ISBN 978-0-12-205050-3.
- Frank, Robert H. (1997). "The frame of reference as a public good". The Economic Journal. 107 (445): 1832–1847. doi:10.1111/j.1468-0297.1997.tb00086.x. ISSN 0013-0133.
- Kahneman, Daniel (2011). Thinking, Fast and Slow. Farrar, Straus and Giroux. ISBN 978-1-4299-6935-2.
- Kahneman, Daniel; Tversky, Amos (1979). "Prospect Theory: An Analysis of Decision under Risk" (PDF). Econometrica. 47 (2): 263. doi:10.2307/1914185. ISSN 0012-9682. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2010-03-31. สืบค้นเมื่อ 2015-04-22.
- Tversky, Amos; Kahneman, Daniel (1992). "Advances in prospect theory: Cumulative representation of uncertainty". Journal of Risk and Uncertainty. 5 (4): 297–323. doi:10.1007/BF00122574. ISSN 0895-5646.
- Lynn, John A. (1999). The Wars of Louis XIV 1667-1714. Routledge. ISBN 9780582056299.
- McDermott, Rose; Fowler, James H.; Smirnov, Oleg (2008). "On the Evolutionary Origin of Prospect Theory Preferences". The Journal of Politics. 70 (02). doi:10.1017/S0022381608080341. ISSN 0022-3816.
- Post, Thierry; van den Assem, Martijn J; Baltussen, Guido; Thaler, Richard H (2008). "Deal or No Deal? Decision Making under Risk in a Large-Payoff Game Show". American Economic Review. 98 (1): 38–71. doi:10.1257/aer.98.1.38. ISSN 0002-8282.
- Baron, Jonathan (2006). Thinking and Deciding (4th ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-46602-8.
- Tversky, Amos; Kahneman, Daniel (1986). "Rational Choice and the Framing of Decisions" (PDF). The Journal of Business. 59 (S4): S251. doi:10.1086/296365. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-11-26. สืบค้นเมื่อ 2015-04-22.
- Shafir, Eldar; LeBoeuf, Robyn A. (2002). "Rationality". Annual Review of Psychology. 53 (1): 491–517. doi:10.1146/annurev.psych.53.100901.135213. ISSN 0066-4308.
- เว็บไซต์