ติรุปติ
ติรุปติ | |
|---|---|
นคร | |
       เวงกเฏศวรเทวาลัย, วงเวียนอาลีปีรีครุฑ, มหาวิทยาลัยศรีเวงกเฏศวร, ท่าอากาศยานนานาชาติติรุปติ, เขาติรุมลา, ทิวนครติรุปติยามค่ำคืน, FOXLINK ที่ APIIC EMC ติรุปติ | |
| สมญา: เมืองหลวงทางจิตวิญญาณของอานธรประเทศ,ปูชนียนคร,"นครแห่งศรัทธา" | |
 | |
.svg)  ติรุปติ  ติรุปติ  ติรุปติ | |
| พิกัด: 13°39′N 79°25′E / 13.65°N 79.42°E | |
| ประเทศ |  อินเดีย |
| รัฐ | อานธรประเทศ |
| ภาค | รายลสีมา |
| อำเภอ | ติรุปติ |
| สถาปนา | 24 กุมภาพันธ์ 1130 |
| ได้รับสถานะเทศบาล | 1 เมษายน 1886 |
| ได้รับสถานะรัฐบาลท้องถิ่น | 2 มีนาคม 2007 |
| ผู้ก่อตั้ง | ศรีรามานุชาจารยะ |
| ตั้งชื่อจาก | เวงกเฏศวร |
| ตำบล | 50 |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | สภาเทศบาล |
| • องค์กร | เทศบาลติรุปติ, องค์การพัฒนานครติรุปติ(TUDA) |
| • นายกเทศบาล | บี. อาร์. สิริศะ ยาฑวะ[1] (YSRCP) |
| พื้นที่[2] | |
| • นคร | 30.01 ตร.กม. (11.59 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2011) | |
| • นคร | 295,323 คน |
| • อันดับ | ที่ 9 (ในรัฐ) |
| • ความหนาแน่น | 9,800 คน/ตร.กม. (25,000 คน/ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล[3] | 1,004,615 คน |
| เดมะนิม | Tirupatian, Tirupatollu |
| เขตเวลา | UTC+5:30 (IST) |
| PIN | 517501 (Tirupati city) |
| รหัสพื้นที่ | +91–0877 |
| รหัสภูมิศาสตร์ | UN/LOCODE IN TIR[4] |
| Vehicle registration | Old:AP-03,AP-39,New:AP-40 (from 2023)[5] |
| เว็บไซต์ | tirupati |
ติรุปติ (เตลูกู: తిరుపతి; Tirupati, /ˈtɪrʊpɒtɪ/ ) เป็นนครในรัฐอานธรประเทศ ประเทศอินเดีย ศูนย์กลางการปกครองของอำเภอติรุปติ ที่ตั้งของติรุมาลาเวงกเฏศวรเทวาลัยซึ่งเป็นศาสนสถานสำคัญในศาสนาฮินดู[8] ติรุปติเป็นหนึ่งในแปด สวยัมวยักตะเกษตร ซึ่งบูชาพระวิษณุ ติรุปติเป็นศูนย์กลางการปกครองของมณฑลปกครองต่าง ๆ คือมณฑลติรุปติเขตนคร, มณฑลติรุปติเขตชนบท และเขตภาษีติรุปติ[9]
ติรุปติเป็นกระจุกนครที่มีประชากรมากเป็นอันดับเจ็ดของรัฐด้วยประชากร 459,985 คนในปี 2011[3] ในแง่ของเขตนครอย่างเดียว ตามสำมะโนปี 2011 ประชากรของติรุปติอยู่ที่ 287,035 คน ถือเป็นนครที่มีประชากรมากสุดอันดับเก้าของรัฐ[3] และอันดับสองของพื้นที่รายาลสีมา เป็นรองเพียงนครกุรนูล ในปี 2012–2013 กระทรวงการท่องเที่ยวของอินเดียประกาศให้ติรุปติเป็น "นครมรดกที่ดีที่สุด"[10] และยังเป็นหนึ่งในนครที่รัฐบาลอินเดียเลือกพัฒนาภายใต้โครงการสมาร์ตซิตี
ชื่อของนครติรุปติประกอบด้วยคำภาษาทราวิฑ คือ ติรุ แปลว่า เป็นที่สักการะหรือทรงเกียรติ และ ปติ แปลว่าที่ประทับ[11][12][13] ในอดีต ติรุปติเคยถูกเรียกว่า ปุษปมณฑป (Pushpa-mandapa) ดังที่ปรากฏในอาจารยหฤทยัม (Acharya-Hridayam, ศตวรรษที่ 13)[14]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Dr. Sirisha elected as Tirupati Corporation Mayor". The Hans India (ภาษาอังกฤษ). 18 March 2021. สืบค้นเมื่อ 10 April 2022.
- ↑ "City profile". Tirupati Municipal Corporation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 December 2015. สืบค้นเมื่อ 23 December 2015.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 "Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above" (PDF). Provisional Population Totals, Census of India 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-10-27. สืบค้นเมื่อ 30 April 2019.
- ↑ "United Nations – Code for Trade and Transport Locations". สืบค้นเมื่อ 5 June 2015.
- ↑ Ahmed, Sayed (5 April 2023). "AP 40G : ఏపీలో ప్రభుత్వ వాహనాలకు కొత్త రిజిస్ట్రేషన్ నంబర్ సిరీస్". One India. สืบค้นเมื่อ 12 February 2024.
- ↑ "About Us". Tirupati Municipal Corporation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-03-24. สืบค้นเมื่อ 9 June 2019.
- ↑ "Tirupati development". Sakshi (ภาษาเตลูกู). 13 January 2024. สืบค้นเมื่อ 13 January 2024.
- ↑ "Administration-AP-Financial Capital". Visakhapatnam. 29 April 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 December 2015. สืบค้นเมื่อ 13 August 2015.
- ↑ "Part III - District and Sub-District (Mandals) - Guntur to Chittoor (7 Districts) - Guntur District" (PDF). Census of India. pp. 459, 512. สืบค้นเมื่อ 19 January 2015.
- ↑ "Tirupati bags 'best heritage city' award". The Times of India. 17 February 2014. สืบค้นเมื่อ 1 June 2015.
- ↑ Oppert, Gustav Salomon (8 June 2017). On the Original Inhabitants of Bharatavarsa or India (ภาษาอังกฤษ). BoD – Books on Demand. ISBN 9789925082193.
- ↑ "Full text of "On the original inhabitants of Bharatavarsa or India"". archive.org. 1893. สืบค้นเมื่อ 18 November 2016.
- ↑ "Index of /NASD/4a7f1db4-5792-415c-be79-266f41eef20a/upgrade-archive-06-14-2007/data/upload-allbooks/disk 3/Jan N/ENGLISH/The_Dravidians_/TXT". tera-3.ul.cs.cmu.edu. สืบค้นเมื่อ 18 November 2016.
- ↑ Raman, K. V. (January 2006). Temple Art, Icons And Culture Of India And South-East Asia. ISBN 9788188934317. สืบค้นเมื่อ 25 September 2019.