ข้ามไปเนื้อหา

อัลนิแทค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ดาวอัลนิแทค)
อัลนิแทค

อัลนิแทค (ที่มุมขวาล่าง) และ เนบิวลาเปลวไฟ
ข้อมูลสังเกตการณ์
ต้นยุคอ้างอิง J2000      วิษุวัต J2000
กลุ่มดาว Orion
Pronunciation /ælˈnaɪtæk/,[1]
ไรต์แอสเซนชัน 05h 40m 45.52666s[2]
เดคลิเนชัน −01° 56′ 34.2649″[2]
ความส่องสว่างปรากฏ (V) 1.77[3] (2.08 + 4.28 + 4.01[4])
คุณสมบัติ
ชนิดสเปกตรัมO9.5Iab + B1IV + B0III[4]
ดัชนีสี U-B−1.06[3]
ดัชนีสี B-V−0.11 (A)
−0.20 (B)[5]
มาตรดาราศาสตร์
ความเร็วแนวเล็ง (Rv)18.50[6] km/s
การเคลื่อนที่เฉพาะ (μ) RA: 3.19[2] mas/yr
Dec.: 2.03[2] mas/yr
พารัลแลกซ์ (π)4.43 ± 0.64[2] mas
ระยะทาง1,260 ± 180 ly
(387 ± 54[4] pc)
ความส่องสว่างสัมบูรณ์ (MV)−6.0 / −3.9 / −4.1[4]
วงโคจร[4]
ดาวหลักAa
ดาวสมาชิกAb
คาบการโคจร (P)2,687.3±7.0 d
ค่ากึ่งแกนเอก (a)35.9±0.2 mas
ความเยื้องศูนย์กลาง (e)0.338±0.004
ความเอียง (i)139.3±0.6°
ลองจิจูดของจุดโหนด (Ω)83.8±0.8°
ต้นยุคอ้างอิงจุดใกล้ที่สุด (T)JD 2452734.2±9.0
มุมของจุดใกล้ที่สุด (ω)
(secondary)		204.2±1.2°
Semi-Amplitude (K1)
(primary)		10.1 km/s
Semi-Amplitude (K2)
(secondary)		19.6 km/s
วงโคจร[7]
ดาวหลักA
ดาวสมาชิกB
คาบการโคจร (P)1,508.6 ปี
ค่ากึ่งแกนเอก (a)2.728"
ความเยื้องศูนย์กลาง (e)0.07
ความเอียง (i)72.0°
ลองจิจูดของจุดโหนด (Ω)155.5°
ต้นยุคอ้างอิงจุดใกล้ที่สุด (T)2,070.6
มุมของจุดใกล้ที่สุด (ω)
(secondary)		47.3°
รายละเอียด
Alnitak Aa
มวล33±10[4] M☉
รัศมี20.0±3.2[4] R☉
แรงโน้มถ่วงที่พื้นผิว (log g)3.2±0.1[8]
กำลังส่องสว่าง250,000[4] L☉
อุณหภูมิ29,500±1,000[4] K
การหมุนตัว6.67 days[9]
ความเร็วในการหมุนตัว (v sin i)110±10[4] km/s
Alnitak Ab
มวล14±3[4] M☉
รัศมี7.3±1.0[4] R☉
กำลังส่องสว่าง32,000[4] L☉
อุณหภูมิ29,000[10] K
Alnitak B
ความเร็วในการหมุนตัว (v sin i)350[4] km/s
ชื่ออื่น
126 G. Orionis, ζ Orionis, 50 Orionis, BD−02°1338, HIP 26727, SAO 132444, WDS J05407-0157
A: HD 37742, HR 1948
B: HD 37743, HR 1949
ฐานข้อมูลอ้างอิงอื่น
SIMBADAB
A
B

อัลนิแทค เป็นระบบดาวสามดวงในกลุ่มดาวนายพราน มีชื่อเรียกต่าง ๆ ว่า ζ Orionis ซึ่งแปลงมาจากภาษาละตินว่า Zeta Orionis และย่อว่า Zeta Ori หรือ ζ Ori และ 50 Orionis ย่อว่า 50 Ori ระบบนี้ตั้งอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์หลายร้อยพาร์เซค และเป็นหนึ่งในสามดาวหลักของเข็มขัดของนายพรานร่วมกับ Alnilam และ Mintaka

ดาวหลัก Alnitak Aa เป็นดาวยักษ์ใหญ่น้ำเงินร้อนที่มีค่าความสว่างสัมบูรณ์ที่ −6.0 และเป็นดาวฤกษ์คลาส O ที่สว่างที่สุดในท้องฟ้ายามค่ำคืนโดยมีขนาดที่มองเห็นได้เท่ากับ +2.0 ประกอบด้วยดาวคู่สองดวงคือ Ab และ B ซึ่งดาวคู่หลังเป็นที่รู้จักมายาวนานที่สุด ส่วนดาวคู่แรกเพิ่งค้นพบเมื่อไม่นานมานี้ ทำให้ดาวทั้งสามดวงมีขนาดรวมกันที่ +1.77 ดาวทั้งสองดวงเป็นสมาชิกของกลุ่มดาวนายพราน OB1 และกลุ่มดาวคอลลินเดอร์ 70

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Kunitzsch, Paul; Smart, Tim (2006). A Dictionary of Modern star Names: A Short Guide to 254 Star Names and Their Derivations (2nd rev. ed.). Cambridge, Massachusetts: Sky Pub. ISBN 978-1-931559-44-7.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Van Leeuwen, F. (2007). "Validation of the new Hipparcos reduction". Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357. S2CID 18759600.
  3. ↑ 3.0 3.1 Ducati, J. R. (2002). "VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system". CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237: 0. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
  4. ↑ 4.00 4.01 4.02 4.03 4.04 4.05 4.06 4.07 4.08 4.09 4.10 4.11 4.12 4.13 Hummel, C. A.; Rivinius, T.; Nieva, M. -F.; Stahl, O.; Van Belle, G.; Zavala, R. T. (2013). "Dynamical mass of the O-type supergiant in ζ Orionis A". Astronomy & Astrophysics. 554: A52. arXiv:1306.0330. Bibcode:2013A&A...554A..52H. doi:10.1051/0004-6361/201321434. S2CID 53645495.
  5. ↑ Fabricius, C.; Høg, E.; Makarov, V. V.; Mason, B. D.; Wycoff, G. L.; Urban, S. E. (2002). "The Tycho double star catalogue". Astronomy and Astrophysics. 384 (1): 180–189. Bibcode:2002A&A...384..180F. doi:10.1051/0004-6361:20011822. ISSN 0004-6361.
  6. ↑ Kharchenko, N.V.; Scholz, R.-D.; Piskunov, A.E.; Röser, S.; Schilbach, E. (2007). "Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ~55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations". Astronomische Nachrichten. 328 (9): 889–896. arXiv:0705.0878. Bibcode:2007AN....328..889K. doi:10.1002/asna.200710776. ISSN 0004-6337. S2CID 119323941.
  7. ↑ "Sixth Catalog of Orbits of Visual Binary Stars". United States Naval Observatory.
  8. ↑ Raassen, A. J. J.; Van Der Hucht, K. A.; Miller, N. A.; Cassinelli, J. P. (2008). "XMM-Newton observations of ζ Orionis (O9.7 Ib): A collisional ionization equilibrium model". Astronomy and Astrophysics. 478 (2): 513. arXiv:0803.0873. Bibcode:2008A&A...478..513R. doi:10.1051/0004-6361:20077891. S2CID 17601299.
  9. ↑ Buysschaert, B.; Neiner, C.; Ramiaramanantsoa, T.; Richardson, N. D.; David-Uraz, A.; Moffat, A. F. J. (2016). "Understanding the photometric variability of ζ OriAa". Second Brite-Constellation Science Conference: Small Satellites – Big Science. 5: 101. arXiv:1610.05625. Bibcode:2017sbcs.conf..101B.
  10. ↑ Blazère, A.; Neiner, C.; Tkachenko, A.; Bouret, J.-C.; Rivinius, Th. (2015). "The magnetic field of ζ Orionis A". Astronomy & Astrophysics. 582: A110. arXiv:1509.02773. Bibcode:2015A&A...582A.110B. doi:10.1051/0004-6361/201526855. S2CID 62800990.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]

พิกัด: Sky map 05h 40m 45.5s, −01° 56′ 34″


เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อัลนิแทค&oldid=12151438"