ชูอิจิ นางูโมะ
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
ชูอิจิ นางูโมะ | |
---|---|
นากุโมะ ชูอิจิ ในสมัยที่เป็นพลเรือโท | |
ชื่อพื้นเมือง | 南雲 忠一 |
เกิด | 25 มีนาคม ค.ศ.1887 โยเนซาวะ, จังหวัดยามางาตะ ญี่ปุ่น |
เสียชีวิต | 6 กรกฎาคม ค.ศ.1944 (อายุ 57 ปี) เกาะไซปัน, แปซิฟิกใต้ในอาณัติ |
รับใช้ | ญี่ปุ่น |
แผนก/ | กองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น |
ประจำการ | ค.ศ.1908 – ค.ศ.1944 |
ชั้นยศ | เรือตรี (ค.ศ.1910) เรือโท (ค.ศ.1911) เรือเอก (ค.ศ.1914) นาวาตรี (ค.ศ.1920) นาวาโท (ค.ศ.1924) นาวาเอก (ค.ศ.1929) พลเรือตรี (ค.ศ.1935) พลเรือโท (ค.ศ.1939 จนถึงการเสียชีวิต) พลเรือเอก (แต่งตั้งหลังการเสียชีวิต) |
หน่วย | คิโด บุไต |
บังคับบัญชา | วิทยาลัยการทัพเรือแห่งจักรวรรดิญี่ปุ่น กองเรือที่ 3 แห่งจักรวรรดิญี่ปุ่น ที่ว่าการนาวิกโยธินซาเซโบ ที่ว่าการนาวิกโยธินคุเระ กองเรือที่ 1 แห่งจักรวรรดิญี่ปุ่น กองเรือพื้นที่แปซิฟิกกลาง กองบินที่ 14 |
การยุทธ์ | สงครามโลกครั้งที่สอง การโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ การทิ้งระเบิดดาร์วิน การตีโฉบฉวยมหาสมุทรอินเดีย ยุทธนาวีที่มิดเวย์ ยุทธนาวีที่ตะวันออกของเกาะโซโลมอน ยุทธนาวีที่เกาะซานตากรุซ ยุทธการที่ไซปัน † |
บำเหน็จ | เครื่องราชอิสริยาภรณ์อาทิตย์อุทัย (ชั้นที่ 3) เครื่องราชอิสริยาภรณ์อาทิตย์อุทัย (ชั้นที่ 4) เครื่องราชอิสริยาภรณ์เหยี่ยวทองคำ (ชั้นที่ 3) เครื่องราชอิสริยาภรณ์มงคลรัตน์ (ชั้นที่ 1) |
ชูอิจิ นางูโมะ (ญี่ปุ่น: 南雲 忠一; โรมาจิ: Nagumo Chūichi; 25 มีนาคม ค.ศ. 1887 – 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1944) เป็นแม่ทัพเรือของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และเป็นหนึ่งในผู้บัญชาการของหน่วยคิโด บุไต (กลุ่มกระบวนเรือคุ้มกัน-Carrier battle group)[1] เขาได้ฆ่าตัวตายในช่วงยุทธการที่ไซปัน
ชีวิตช่วงต้น
[แก้]เกิดที่เมืองโยเนซาวะ เป็นบุตรชายคนที่สองของนากุโมะ ชูโซ (Nagumo Shūzō, 南雲周蔵) ซึ่งเป็นเลขาธิการสำนักงานเขต เขาจบการศึกษาจากโรงเรียนนายเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นในปี ค.ศ.1908 และได้อันดับที่ 5 จากทั้งหมด 191 อันดับ จากนั้นก็ได้เข้าประจำการที่เรือลาดตระเวนป้องกันโซยะ ตามมาด้วยเรือลาดตระเวนหุ้มเกราะนิชชินและเรือลาดตระเวนป้องกันนิตากะ เขาได้รับยศเป็นเรือตรีและเข้าประจำการที่เรือลาดตระเวนหุ้มเกราะอาซามะในปี ค.ศ.1910
ในปี ค.ศ.1911 เขาเข้าศึกษาในวิทยาลัยการทัพเรือ ในสาขาวิชาปืนใหญ่และตอร์ปิโด และได้ยศเรือโท เขาเข้าประจำการที่เรือพิฆาตชั้นคามิกาเสะฮัตสึยูกิในปี ค.ศ.1913 เขาได้ยศร้อยเอกในปี ค.ศ.1914 และเข้าประจำการที่เรือประจัญบานคิริชิมะ ในปี ค.ศ.1915 ได้เข้าประจำการที่เรือพิฆาตสุงิ เขาได้เป็นผู้บังคับการประจำเรือพิฆาตคิซารางิในปี ค.ศ.1917 เขาจบการศึกษาจากวิทยาลัยการทัพเรือในปี ค.ศ.1918
ถือได้ว่าเขาชำนาญทางยุทธวิธีเรือพิฆาตและยุทธวิธีตอร์ปิโด เขาได้รับยศนาวาตรีและได้เป็นผู้บังคับการเรือพิฆาตโมมิในปี ค.ศ.1920 ในปี ค.ศ.1921 เขาได้เป็นเจ้าหน้าที่กองเรือพิฆาตที่หนึ่ง โดยในตอนแรกเขาเข้าประจำการที่เรือธงทัตสึตะ ก่อนจะย้ายไปประจำการที่เรือธงเท็นริว ในวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ.1922 เขาได้ทำงานเป็นเสนาธิการกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น โดยทำงานได้เพียง 4 วัน เขาได้รับยศนาวาโทในปี ค.ศ.1924
วันที่ 1 มิถุนายน ค.ศ.1925 เขาได้เดินทางเพื่อศึกษากลยุทธ์ ยุทธวิธี และยุทโธปกรณ์ทางกองทัพเรือในยุโรปและสหรัฐอเมริกา เขาเดินทางกลับถึงประเทศญี่ปุ่นในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1926 จากนั้นเขาได้ประจำการที่เรือปืนซากะในเดือนมีนาคม และประจำการที่เรือปืนอุจิในเดือนตุลาคม เขาได้รับยศนาวาเอกและเข้าประจำการที่เรือลาดตระเวนนากะในปี ค.ศ.1929 เขาได้ประจำการที่เรือทากาโอะในเดือนพฤศจิกายน ปี ค.ศ.1933 และได้ประจำการที่เรือประจัญบานยามาชิโระในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ.1934 เขาได้รับยศพลเรือตรีในปี ค.ศ.1935 เขาได้เป็นครูใหญ่ประจำโรงเรียนตอร์ปิโดกองทัพเรือในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ.1937 เขาได้รับยศพลเรือโทในปี ค.ศ.1939 และได้เป็นครูใหญ่ประจำวิทยาลัยการทัพเรือในวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ.1940
สงครามโลกครั้งที่ 2
[แก้]10 เมษายน ค.ศ.1941 นากุโมะได้รับการแต่งตั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ประจำกองบินที่ 1 ซึ่งการแต่งตั้งนี้ได้รับการยอมรับจากโยชิดะ เซ็นโงะและยามาโมโตะ อิโซโรกุ มีเรื่องเล่าว่า โอซาวะ จิซาบุโระก็เป็นหนึ่งในผู้สมัครชิงตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ประจำหน่วยนี้ แต่เสียงส่วนใหญ่ตัดสินให้แต่งตั้งนากุโมะ นอกจากนี้ยังมีความเห็นว่า สาเหตุที่นากุโมะได้รับการแต่งตั้งเป็นเพราะว่าเขาสามารถจัดการและบริหารงานได้ดีกว่าโอซาวะ หลังจากการแต่งตั้ง เขาก็ได้ให้นาวาโทเก็นดะ มิโนรุ ซึ่งเป็นผู้ชำนาญด้านการบินนาวี ทำการซ้อมรบและฝึกฝนทหารให้มีความชำนาญ จากนั้นหน่วยของพวกเขาก็ได้เข้าร่วมในการโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์
เขาเกือบจะเสียชีวิตในการรบที่มิดเวย์ เมื่อเรืออะกางิที่เขาประจำการถูกโจมตีอย่างหนักโดยเรือรบของฝ่ายสหรัฐและเรือกำลังจะจมลง เขาและคุซากะ ริวโนะสุเกะ ซึ่งเป็นนายทหารผู้ช่วย รวมทั้งคนอื่น ๆ ที่ยังรอดชีวิต สามารถหนีออกจากตัวเรือได้ แต่คุซากะได้รับบาดเจ็บจากบาดแผลที่ถูกไฟไหม้และข้อเท้าเคล็ดทั้งสองข้าง จากการพ่ายแพ้ครั้งนี้ ญี่ปุ่นได้เกิดความสูญเสียเป็นจำนวนมากและเริ่มเสียเปรียบทางกลยุทธ์ในมหาสมุทรแปซิฟิก ในตอนแรก นากุโมะคิดจะฆ่าตัวตาย แต่คุซากะได้มาห้ามปรามเอาไว้ ว่ากันว่า หลังจากยุทธการ นากุโมะดูเหมือนจะสูญเสียความมั่นใจและสูญเสียประสิทธิภาพในการบัญชาการเป็นอย่างมาก
ต่อมาเขาได้รับมอบหมายให้บัญชาการมณฑลทหารเรือซาเซโบและมณฑลทหารเรือคุเระซึ่งเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการฝึกอบรมเท่านั้น
วันที่ 4 มีนาคม ค.ศ.1944 เขาได้รับมอบหมายให้บัญชาการกองเรือที่ 14 และกองเรือพื้นที่แปซิฟิกกลางในบริเวณหมู่เกาะมาเรียนา เมื่อการรบที่ไซปันได้เปิดฉากในวันที่ 15 มิถุนายน พบว่ากองเรือที่นำทัพโดยโอซาวะได้ถูกกองเรือที่ 5 เข้าโจมตีอย่างหนักในยุทธนาวีที่ทะเลฟิลิปปิน ซึ่งญี่ปุ่นสูญเสียเรือบรรทุกเครื่องบิน 3 ลำและเครื่องบินประมาณ 600 ลำ ทำให้กองกำลังที่ประจำการอยู่เกาะไซปัน มีเพียงตัวนากุโมะ, พลโทยาโนะ ฮิเดโอะ และ พลโทไซโตะ โยชิสึกุคอยบัญชาการ หลังจากการต่อสู้ประมาณ 20 วัน นากุโมะก็ได้ตัดสินใจใช้ปืนยิงตนเองเสียชีวิต ว่ากันว่า หลังจากที่กองทัพสหรัฐเข้ายึดเกาะไซปันได้ พลเรือเอกเรย์มอนด์ เอ. สพรัวนซ์รู้สึกพึงพอใจกับการตัดสินใจของนากุโมะ นากุโมะได้รับการแต่งตั้งย้อนหลังให้เป็นพลเรือเอกในวันที่ 8 กรกฎาคม
ในวัฒนธรรมสมัยใหม่
[แก้]ภาพยนตร์
[แก้]- พญาอินทรีแห่งแปซิฟิก สร้างในปี ค.ศ.1953 กำกับโดย ค่ายโตโฮ นำแสดงโดย มิอาเกะ บงทาโระ
- จอมพลยามาโมโตะและกองเรือผสม สร้างในปี ค.ศ.1956 กำกับโดย ค่ายชินโตโฮ นำแสดงโดย ฟุจิตะ สุซูมุ
- พายุโหมแปซิฟิก สร้างในปี ค.ศ.1960 กำกับโดย ค่ายโตโฮ นำแสดงโดย คาวาสุ เซซาบุโระ
- เร็นโงะ คันไต ชิเรโจคัง ยามาโมโตะ อิโซโรกุ สร้างในปี ค.ศ.1968 กำกับโดย ค่ายโตโฮ นำแสดงโดย ฟุจิตะ สุซูมุ
- โทระ โทระ โทระ สร้างในปี ค.ศ.1970 กำกับโดยทเวนตีท์เซนจูรีสตูดิโอส์ ค่าย นำแสดงโดย โทโนะ เอจิโระ
- เกคิโด โนะ โชวะชิ 'กุนบัตสึ' สร้างในปี ค.ศ.1970 กำกับโดย ค่ายโตโฮ นำแสดงโดย อาเบะ โทรุ
- มิดเวย์ สร้างในปี ค.ศ.1976 กำกับโดย ยูนีเวอร์แซล นำแสดงโดย เจมส์ ชิเงตะ
- กองทัพเรือจักรวรรดิ สร้างในปี ค.ศ.1981 กำกับโดย ค่ายโตโฮ นำแสดงโดย คาเนโกะ โนบุโอะ
- ไดนิปปงเตโกกุ สร้างในปี ค.ศ.1982 กำกับโดย ค่ายโทเอ นำแสดงโดย ยามากุจิ อะกิโอะ
- โอบะ ซามูไรคนสุดท้าย สร้างในปี ค.ศ.2011 กำกับโดย ค่ายโตโฮ นำแสดงโดย โอบามิ ทามิโอะ
- พลเรือเอก อิโซโรกุ สร้างในปี ค.ศ.2011 กำกับโดย ค่ายโทเอ นำแสดงโดย นากาฮาระ ทาเกโอะ
- มิดเวย์ สร้างในปี ค.ศ.2019 กำกับโดย ไลออนส์เกตฟิล์มส์ และ เอเลเวชัน พิกเจอร์ส นำแสดงโดย คุนิมุระ จุน
ละครโทรทัศน์
[แก้]- สายรุ้งเหนือทะเล〜ยามาโมโตะ อิโซโรกุและกองทัพเรือญี่ปุ่น สร้างในปี ค.ศ.1983 กำกับโดย ทีวีโตเกียว นำแสดงโดย คาเนโกะ โนบุโอะ
เกม
[แก้]- ชุดซีรีย์เตโตกุ โนะ เค็ตสึดัน (สร้างเป็น 4 ภาค ได้แก่ ปี ค.ศ.1989, ค.ศ.1993, ค.ศ.1996 และ ค.ศ.2001) สร้างโดย ค่ายโคเอะ
อ้างอิง
[แก้]- Evans, David (1979). Kaigun: Strategy, Tactics, and Technology in the Imperial Japanese Navy, 1887-1941. US Naval Institute Press. ISBN 0-87021-192-7.
- 提督スプルーアンス』トーマス・B・ブュエル(著)小城正(訳)学習研究社 447頁
- 「任海軍大将 海軍中将 南雲忠一」 アジア歴史資料センター Ref.A03023549100
- 「故海軍大将南雲忠一位階追陞の件」 アジア歴史資料センター Ref.A12090527600
- Vice Admiral Chuichi Nagumo, IJN, (1886-1944) เก็บถาวร 2011-10-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ Klemen, L. "Vice-Admiral Chuichi Nagumo". Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941–1942. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-30.
- ทหารชาวญี่ปุ่นในสงครามโลกครั้งที่สอง
- ผู้นำการทหารในสงครามโลกครั้งที่สอง
- พลเรือเอกชาวญี่ปุ่น
- พลเรือโทชาวญี่ปุ่น
- พลเรือเอกกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น
- พลเรือเอกในสงครามโลกครั้งที่สอง
- บุคคลจากจังหวัดยามางาตะ
- ผู้ฆ่าตัวตายด้วยอาวุธปืน
- เสียชีวิตในสงคราม
- ทหารชาวญี่ปุ่น
- การโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์
- ยุทธการที่ไซปัน
- กองเรือที่ 1 (กองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น)