ข้ามไปเนื้อหา

คริสต์ศาสนิกชนชาวอาหรับ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ชาวอาหรับคริสเตียน)
บทความนี้เกี่ยวกับชาวอาหรับที่นับถือศาสนาคริสต์ สำหรับสังคมและลัทธิของศาสนาคริสต์ (รวมถึงชาวคริสต์ที่ไม่ใช่ชาวอาหรับ) ดูที่ ศาสนาคริสต์ในตะวันออกกลาง
คริสต์ศาสนิกชนชาวอาหรับ
ﺍﻟﻤﺴﻴﺤﻴﻮﻥ ﺍﻟﻌﺮﺏ
คริสต์ศาสนิกชนในประเทศซีเรีย, จอร์แดน, เลบานอน, อิสราเอล, ปาเลสไตน์ และอียิปต์
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ
 อียิปต์8,250,000[1]–9,000,000[2]
(รวมคอปต์)[3]
 ซีเรีย520,000[1]–1,650,000[4]
 เลบานอน1,050,000[1]–1,600,000[5]
(รวมมาโรไนต์)[6]
 จอร์แดน221,000[7]
 อิสราเอล177,000[8]
(รวมชาวแอราเมียน)
 อิรัก151,047 [9]
(รวมชาวอัสซีเรีย)[10]
รัฐปาเลสไตน์ รัฐปาเลสไตน์38,000 [11]–50,000[12]
 ตุรกี18,000[13]
 โมร็อกโก8,000[14]–40,000[15]
(รวมชนเบอร์เบอร์)
ภาษา
อาหรับ, ฮีบรู (ในประเทศอิสราเอล), ฝรั่งเศส (ในประเทศเลบานอนกับผู้พลัดถิ่น), อังกฤษ, สเปน และโปรตุเกส (ผู้พลัดถิ่น)
ศาสนา
ศาสนาคริสต์:
โรมันคาทอลิก
(คาทอลิกตะวันออก; ลาติน)
อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์
(แอนติออก, เยรูซาเลม, อเล็กซานเดรีย)
โปรเตสแตนต์

คริสต์ศาสนิกชนชาวอาหรับ (อาหรับ: ﺍﻟﻤﺴﻴﺤﻴﻮﻥ ﺍﻟﻌﺮﺏ อัลมะซีฮียูน อัลอะร็อบ) เป็นชาวอาหรับที่นับถือศาสนาคริสต์[16] บางส่วนสืบเชื้อสายมาจากเผ่าอาหรับคริสเตียนโบราณที่ไม่ได้เข้ารีตเป็นอิสลาม มีการประเมินว่าคริสต์ศาสนิกชนชาวอาหรับมีจำนวนประมาณ 520,000–1,650,000 คนอาศัยอยู่ในประเทศซีเรีย[1][17] 1,050,000–1,650,000 คน (รวมมาโรไนต์[18]) ในประเทศเลบานอน[19] 221,000 คนในประเทศจอร์แดน[7] 8–9,000,000 คน (รวมคอปต์[20]) ในประเทศอียิปต์[21] ในประเทศอิสราเอล 134,130 คน และในปาเลสไตน์ 50,000 คน

ผู้ย้ายถิ่นจากสังคมอาหรับหรือคริสต์ศาสนิกชนชาวอาหรับพลัดถิ่นมาจากตะวันออกกลาง โดยอาศัยอยู่ทั่วทวีปอเมริกา โดยเฉพาะในประเทศอาร์เจนตินา, ประเทศบราซิล, ประเทศชิลี, ประเทศเม็กซิโก, ประเทศเวเนซุเอลา, ประเทศโคลอมเบีย และสหรัฐ อย่างไรก็ตาม ผู้ย้ายถิ่นในอเมริกา โดยเฉพาะกลุ่มแรก ๆ ไม่สามารถพูดภาษาอาหรับหรือมีเอกลักษณ์ความเป็นอาหรับอยู่เลย[22]

เผ่าอาหรับแรกที่นับถือศาสนาคริสต์น่าจะเป็นราชอาณาจักรแนบาเทียและฆ็อสซานิด ในช่วงศตวรรษที่ 5 - 6 พวกฆ็อสซานิดได้เป็นพันธมิตรกับจักรวรรดิไบแซนไทน์ กลายเป็นกันชนต่อชนเผ่าอาหรับนอกศาสนาในอาระเบีย อันนุอ์มานที่ 3 อิบน์ อัลมุนซิร กษัตริย์องค์สุดท้ายของลัคมิดได้เข้านับถือศาสนาคริสต์[23]

คริสต์ศาสนิกชนชาวอาหรับมีบทบาทสำคัญในสมัยใหม่ และเพราะได้ก่อร่างการศึกษาแก่ชนชั้นสูงและชนชั้นกระฎุมพี[24] พวกเขามีส่วนสำคัญในด้านการเมือง, ธุรกิจ และวัฒนธรรมของโลกอาหรับ[25][26] ปัจจุบัน ชาวอาหรับคริสเตียนยังคงมีบทบาทในสังคมอาหรับ และชาวคริสต์มักมีทรัพย์สิน, การศึกษาดี และเป็นกลางทางการเมือง[27]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 "Christians of the Middle East - Country by Country Facts and Figures on Christians of the Middle East". Middleeast.about.com. 2009-05-09. สืบค้นเมื่อ 2012-12-06.
  2. ↑ "Who are Egypt's Coptic Christians?".
  3. ↑ ดูCoptic identity
  4. ↑ https://gulf2000.columbia.edu/images/maps/Syria_Ethnic_Shift_2010-2018_lg.png. {{cite web}}: |title= ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)
  5. ↑ "CIA World Factbook - Lebanon". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-12. สืบค้นเมื่อ 2020-08-03.
  6. ↑ ดูMaronites#Identity
  7. ↑ 7.0 7.1 Kildani, Hanna (8 July 2015). "Archived copy" الأب د. حنا كلداني: نسبة الأردنيين المسيحيين المقيمين 3.68% (ภาษาอาหรับ). Abouna.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 October 2016. สืบค้นเมื่อ 17 July 2016.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  8. ↑ "CBS data on Christian population in Israel (2016)" (ภาษาฮิบรู). Cbs.gov.il.
  9. ↑ "The Shlama Population Project". Shlama. สืบค้นเมื่อ 13 June 2019.
  10. ↑ ดูAssyrians#Identity and subdivisions
  11. ↑ "The Beleaguered Christians of the Palestinian-Controlled Areas, by David Raab". Jcpa.org. สืบค้นเมื่อ 2012-12-06.
  12. ↑ Chehata, Hanan (2016-03-22). "The plight and flight of Palestinian Christians" (PDF). Middle East Monitor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 8 June 2012. สืบค้นเมื่อ 20 April 2016.
  13. ↑ Bundeszentrale für politische Bildung. "Christen in der islamischen Welt". สืบค้นเมื่อ 20 April 2016.
  14. ↑ "Christian Converts in Morocco Fear Fatwa Calling for Their Execution". Christianity Today. สืบค้นเมื่อ 15 August 2016.
  15. ↑ "'House-Churches' and Silent Masses —The Converted Christians of Morocco Are Praying in Secret". Vice. 2015-03-23. สืบค้นเมื่อ 15 August 2016.
  16. ↑ Phares, Walid (2001). "Arab Christians: An Introduction". Arabic Bible Outreach Ministry. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 November 2004.{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (ลิงก์)
  17. ↑ https://gulf2000.columbia.edu/images/maps/Syria_Ethnic_Shift_2010-2018_lg.png. {{cite web}}: |title= ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)
  18. ↑ ดูMaronites#Identity
  19. ↑ "Middle East :: Lebanon — The World Factbook - Central Intelligence Agency". www.cia.gov. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-12. สืบค้นเมื่อ 2020-07-08.
  20. ↑ ดูCoptic identity
  21. ↑ B. A., Politics and History. "Facts and Figures on Christians of the Middle East". ThoughtCo (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-07-08.
  22. ↑ "Demographics". Arab American Institute. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 October 2016. สืบค้นเมื่อ 4 September 2016.
  23. ↑ Philip K. Hitti. History of the Arabs. 6th ed.; Macmillan and St. Martin's Press, 1967, pp. 78–84 (on the Ghassanids and Lakhmids) and pp. 87–108 (on Yemen and the Hijaz).
  24. ↑ Radai, Itamar (2008). "The collapse of the Palestinian-Arab middle class in 1948: The case of Qatamon" (PDF). Middle Eastern Studies. 43 (6): 961–982. doi:10.1080/00263200701568352. ISSN 0026-3206. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-10-18. สืบค้นเมื่อ 15 August 2016.
  25. ↑ Teague, Michael (2010). "The New Christian Question". Al Jadid Magazine. 16 (62). สืบค้นเมื่อ 20 April 2016.
  26. ↑ Pacini, Andrea (1998). Christian Communities in the Arab Middle East: The Challenge of the Future. Clarendon Press. pp. 38, 55. ISBN 978-0-19-829388-0.
  27. ↑ "Pope to Arab Christians: Keep the Faith". The Huffington Post. 2009-06-15. สืบค้นเมื่อ 20 April 2016.

สารานุกรม

[แก้]
  • Sir Ronald Storrs, The Memoirs of Sir Ronald Storrs. Putnam, New York, 1937.
  • Itamar Katz and Ruth Kark, 'The Greek Orthodox Patriarchate of Jerusalem and its congregation: dissent over real estate' in The International Journal of Middle East Studies, Vol. 37, 2005.
  • Orthodox Shun Patriarch Irineos
  • Seth J. Frantzman, The Strength and the Weakness: The Arab Christians in Mandatory Palestine and the 1948 War, unpublished M.A thesis at The Hebrew University of Jerusalem.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ คริสต์ศาสนิกชนชาวอาหรับ
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=คริสต์ศาสนิกชนชาวอาหรับ&oldid=11873835"