จูน มากาซาเอ็ต
จูน มากาซาเอ็ต | |
|---|---|
| เกิด | จูน นีโญ เมนโดซา มากาซาเอ็ต 8 มิถุนายน ค.ศ. 1983 ลีปาซิตี จังหวัดบาตังกัส ประเทศฟิลิปปินส์ |
| อาชีพ |
|
| คู่สมรส | นิโคล ชมิทซ์ (2022) |
| ส่วนสูง | 1.90 เมตร (6 ฟุต 3 นิ้ว) |
| เป็นที่รู้จักจาก | แมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนลฟิลิปปินส์ 2012 แมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนล 2012 |
| ผู้ดำรงตำแหน่งการประกวดความงาม | |
| สีผม | ดำ |
| สีตา | ดำ |
| รางวัล | เซนจูรีทูนาซูเปอร์บอดี 2012 (รองอันดับ 1) แมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนลฟิลิปปินส์ 2012 (ชนะเลิศ) แมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนล 2012 (ชนะเลิศ) แฟชันเอเชีย 2014 ท็อปโมเดล (ชนะเลิศ) |
จูน นีโญ เมนโดซา มากาซาเอ็ต (ฟิลิปปินส์: June Niño Mendoza Macasaet; เกิด 8 มิถุนายน ค.ศ. 1983 —) หรือเป็นที่รู้จักกันในชื่อ จูน มากาซาเอ็ต เป็นนายแบบและนักแสดงชาวฟิลิปปินส์ ผู้ครองตำแหน่งแมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนล 2012 ที่จัดขึ้นในกรุงเทพมหานคร ประเทศไทย[1][2][3][4] เขาเป็นชาวฟิลิปปินส์คนแรกที่ชนะการประกวดแมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนล[5][6]
ประวัติ
[แก้]มากาซาเอ็ตเป็นบุตรคนโตในจำนวนพี่น้องสี่คน เขาเป็นนักกีฬาบาสเกตบอลของมหาวิทยาลัย และสำเร็จการศึกษาปริญญาตรีสาขาการตลาด ที่มหาวิทยาลัยเซ็นโตรเอสโกลาร์ ใน ประเทศฟิลิปปินส์[7][8] ในปี ค.ศ. 2022 มากาซาเอ็ต แต่งงานกับ นิโคล ชมิทซ์ บีนีบีนิงปีลีปีนัสอินเตอร์เนชันแนล 2012
การประกวด
[แก้]แมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนลฟิลิปปินส์ 2012
[แก้]มากาซาเอ็ตได้รับตำแหน่งแมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนลฟิลิปปินส์ 2012 ที่จัดขึ้นในมากาตี, ประเทศฟิลิปปินส์[9]
แมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนล 2012
[แก้]มากาซาเอ็ตครองตำแหน่งแมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนล 2012 ที่จัดขึ้นในกรุงเทพมหานคร ประเทศไทย จึงทำให้เขาเป็นชาวฟิลิปปินส์คนแรกที่ได้ครองตำแหน่งแมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนล นอกจากนี้มากาซาเอ็ตยังได้รับรางวัลพิเศษ "นิวเออร์บันเมลแอมบาสซเดอร์" อีกด้วย[10][11] เขาเป็นผู้ครองตำแหน่งแมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนลยาวนานที่สุด โดยครองตำแหน่งทั้งหมด 4 ปี จนกระทั่งมีผู้ชนะคนใหม่จากสวีเดนดำรงตำแหน่งในปี 2016
อาชีพ
[แก้]มากาซาเอ็ตเป็นนายแบบอาชีพมาก่อนที่จะเข้าร่วมการประกวด แต่มีโฆษณาและเป็นแขกรับเชิญทางโทรทัศน์มากขึ้นหลังจากครองตำแหน่งแมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนล การแสดงครั้งแรกของเขาคือในละครตอนกลางวัน Be Careful With My Heart (ค.ศ. 2013) ตามด้วยการปรากฏตัวในละครแฟนตาซีช่วงไพรม์ไทม์ Dyesebel (ค.ศ. 2014) เขาเป็นพิธีกรร่วมรายการเรียลลิตีโชว์ Day Off ของ จีเอ็มเอนิวส์ทีวี ร่วมกับนางงาม อารีเอลลา อารีดา ในปี ค.ศ. 2014 เขาปรากฏตัวในภาพยนตร์เรื่อง Bekikang: Ang Nanay Kong Beki และ Maria Leonora Teresa ในปี ค.ศ. 2013 และ 2014 ตามลำดับ[12][13]
ในปี ค.ศ. 2014 มากาซาเอ็ตได้รับรางวัลเอเชียนท็อปแฟชันเมลโมเดลซึ่งเป็นตัวแทนของฟิลิปปินส์ในงานแฟชันเอเชียอะวอดส์ 2014 ที่ประเทศจีน[14]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Filipino wins Manhunt International 2012". ABS-CBNnews.com. November 10, 2012.
- ↑ "Pinoy model wins Manhunt Intl pageant in Thailand". GMAnetwork.com. November 10, 2012.
- ↑ "Filipino wins Mr. Manhunt International 2012". Rappler.com. November 11, 2012.
- ↑ "PH's June Macasaet wins Manhunt International". Philippine Daily Inquirer. November 10, 2012.
- ↑ "Filipino wins Manhunt International 2012". ABS-CBNnews.com. November 10, 2012.
- ↑ "June Macasaet wins 1st 'Manhunt International' tilt for the Philippines". Elysplanet.com. November 10, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-01-06. สืบค้นเมื่อ 2018-03-03.
- ↑ "Hey June!: Why this hunk with a big heart is no longer on the hunt". Philstar.com. June 6, 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-06-20. สืบค้นเมื่อ 2018-03-03.
- ↑ "June Macasaet wins 1st 'Manhunt International' tilt for the Philippines". Elysplanet.com. November 10, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-01-06. สืบค้นเมื่อ 2018-03-03.
- ↑ "June Macasaet Manhunt International- Philippines 2012". OPMBworldwide.com. October 12, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2018-03-03.
- ↑ "Filipino wins Mr. Manhunt International 2012". Rappler.com. November 11, 2012.
- ↑ "Hey June!: Why this hunk with a big heart is no longer on the hunt". Philstar.com. June 6, 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-06-20. สืบค้นเมื่อ 2018-03-03.
- ↑ "Hey June!: Why this hunk with a big heart is no longer on the hunt". The Philippine Star. June 6, 2013.
- ↑ "June Macasaet". IMDB.com.
- ↑ "Dannielle bags Asia's Top Fashion Model 2014 award". Newsradio.lk. November 11, 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-02-11. สืบค้นเมื่อ 2024-06-18.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]| ก่อนหน้า | จูน มากาซาเอ็ต | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| รางวัลและความสำเร็จ | ||||
 เฉิน เจียง เฟิง
|
|
แมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนล (2012) |
|
 พาทริก เชอ
|
| รอน มาร์วิน มีรันดา |
|
แมนฮันต์อินเตอร์เนชันแนลฟิลิปปินส์ (2019) |
|
จามีเอล เวนโตซาค |